Tegolo: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
e Forigis la dosieron Roof_fragment_of_the_roman_bath_in_Bath,_UK.jpg forigitan el la Komunejo de Fastily: [[commons:Commons:Deletion requests/File:Luftbild Grindel... |
Kani (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
||
| Linio 1: | Linio 1: | ||
[[Dosiero:Tiled roof in Dubrovnik-edit.jpg|thumb|Tegoloj en [[Dubrovnik]]]] |
[[Dosiero:Tiled roof in Dubrovnik-edit.jpg|thumb|Tegoloj en [[Dubrovnik]]]] |
||
'''Tegolo''' (el la [[latina]]: ''tegula'', de ''tegere'', tegi, kovri) estas maldika [[plato]] el kuirita [[argilo]], per aro da kiuj oni faras [[tegmento]]n, fiksante ilin tiel, ke ili sin parte interkovras. |
'''Tegolo''' (el la [[latina]]: ''tegula'', de ''tegere'', tegi, kovri) estas maldika [[plato]] el kuirita [[argilo]], per aro da kiuj oni faras [[tegmento]]n, fiksante ilin tiel, ke ili sin parte interkovras. |
||
Laŭ [[Francisko Azorín]] '''tegolo''' estas ''Diversforma k. diversmateria maldika peco uzata por tegmenti.''<ref>[[Francisko Azorín]], arkitekto, [[Universala Terminologio de la Arkitekturo]] (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 189.</ref> Li indikas [[etimologio]]n el la greka ''stegos, stege'' (tegmento), kaj de tie la latina ''tego, tegula''. Kaj li aldonas liston de tegmentotipoj, nome: argila, marmora, ardeza, vitra, metala, plata, kanela, konkava, konveksa, firsta, greka, araba.<ref>Azorín, samloke.</ref> |
|||
== Historio == |
== Historio == |
||
| Linio 6: | Linio 8: | ||
[[Dosiero:Feierabendziegel.jpg|thumb|left|Tegoloj el [[Württemberg]], [[Germanio]] ([[15-a jarcento|15-a]] ĝis [[19-a jarcento]].)]] |
[[Dosiero:Feierabendziegel.jpg|thumb|left|Tegoloj el [[Württemberg]], [[Germanio]] ([[15-a jarcento|15-a]] ĝis [[19-a jarcento]].)]] |
||
Jam ekzistas mencio de la [[grekio|greka]] verkisto [[Pindar]], kiu diras, ke inventis la tegolon la [[korinto]]j en la jaro [[-450]]. Ekzistas, krom trovaĵoj, nur malmultaj informoj pri malnovaj tegoloj, eĉ la nunaj produktantoj havas nur malmultajn fotojn aŭ dosierojn pri la komenco de la industria tegolpro, t.e. antaŭ ĉirkaŭ 150 jaroj. Kialoj estas, ke komence de la [[industriiĝo]] multaj malgrandaj produktejoj ekzistis. Multaj kamparanoj produktis tegolojn kiel aldona enspezrimedo aŭ dumvintra okupado. |
Jam ekzistas mencio de la [[grekio|greka]] verkisto [[Pindar]], kiu diras, ke inventis la tegolon la [[korinto]]j en la jaro [[-450]]. Ekzistas, krom trovaĵoj, nur malmultaj informoj pri malnovaj tegoloj, eĉ la nunaj produktantoj havas nur malmultajn fotojn aŭ dosierojn pri la komenco de la industria tegolpro, t.e. antaŭ ĉirkaŭ 150 jaroj. Kialoj estas, ke komence de la [[industriiĝo]] multaj malgrandaj produktejoj ekzistis. Multaj kamparanoj produktis tegolojn kiel aldona enspezrimedo aŭ dumvintra okupado. |
||
== Notoj == |
|||
{{referencoj}} |
|||
== Eksteraj ligiloj == |
== Eksteraj ligiloj == |
||
Kiel registrite je 13:04, 13 jan. 2018
Tegolo (el la latina: tegula, de tegere, tegi, kovri) estas maldika plato el kuirita argilo, per aro da kiuj oni faras tegmenton, fiksante ilin tiel, ke ili sin parte interkovras.
Laŭ Francisko Azorín tegolo estas Diversforma k. diversmateria maldika peco uzata por tegmenti.[1] Li indikas etimologion el la greka stegos, stege (tegmento), kaj de tie la latina tego, tegula. Kaj li aldonas liston de tegmentotipoj, nome: argila, marmora, ardeza, vitra, metala, plata, kanela, konkava, konveksa, firsta, greka, araba.[2]
Historio
Jam ekzistas mencio de la greka verkisto Pindar, kiu diras, ke inventis la tegolon la korintoj en la jaro -450. Ekzistas, krom trovaĵoj, nur malmultaj informoj pri malnovaj tegoloj, eĉ la nunaj produktantoj havas nur malmultajn fotojn aŭ dosierojn pri la komenco de la industria tegolpro, t.e. antaŭ ĉirkaŭ 150 jaroj. Kialoj estas, ke komence de la industriiĝo multaj malgrandaj produktejoj ekzistis. Multaj kamparanoj produktis tegolojn kiel aldona enspezrimedo aŭ dumvintra okupado.
Notoj
- ↑ Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 189.
- ↑ Azorín, samloke.
Eksteraj ligiloj
