Akanto: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Kozyra (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
Kozyra (diskuto | kontribuoj) |
||
| Linio 41: | Linio 41: | ||
[[Dosiero:Seeds of Acanthus mollis.jpg|eta|fruktoj de la mola akanto]] |
[[Dosiero:Seeds of Acanthus mollis.jpg|eta|fruktoj de la mola akanto]] |
||
[[File:Acanthus mollis MHNT.BOT.2007.43.58.jpg|thumb|''Acanthus mollis'' - [[Muzeo de Tuluzo]]]] |
[[File:Acanthus mollis MHNT.BOT.2007.43.58.jpg|thumb|''Acanthus mollis'' - [[Muzeo de Tuluzo]]]] |
||
L mola akanto estas plurjara, [[herba planto]], la nedisbranĉita tigo estas 30 ĝis 100 |
L mola akanto estas plurjara, [[herba planto]], la nedisbranĉita tigo estas 30 ĝis 100 cm alta. La baze starantaj, 40 ĝis 60 cm longaj kaj 15 cm larĝaj [[folio (planto)|folioj]] havas longajn folitigojn. la folioj estas oblongaj-ovformaj, pinataj kaj je la pino sen [[dorno (botaniko)|dornoj]]. La folirando estas entranĉita kaj dentaj. La malmultaj sentigaj folioj ĉe la ĉefa tigo estas nur 1 ĝis 3 cm longaj kaj ovfomaj kaj ilia rando havas dornoj. |
||
La kavaj [[brakteo]]j estas ovformaj kaj ĝis 4 cm longaj. La infloreskoj estas dense, el multaj allogaj floroj kunmetitaj [[spiko]]j. La senharaj [[sepalo]]j estas ĉ. 4 cm longaj. La [[petalo]]j 4 ĝis 5 cm longaj kaj blankaj kun purpura folivejnoj. |
La kavaj [[brakteo]]j estas ovformaj kaj ĝis 4 cm longaj. La infloreskoj estas dense, el multaj allogaj floroj kunmetitaj [[spiko]]j. La senharaj [[sepalo]]j estas ĉ. 4 cm longaj. La [[petalo]]j 4 ĝis 5 cm longaj kaj blankaj kun purpura folivejnoj. |
||
La kromozomnombro estas 2n = 36. |
La kromozomnombro estas 2n = 36. |
||
== Disvastigo == |
== Disvastigo == |
||
Kiel registrite je 13:59, 25 jun. 2018
 | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||
| Biologia klasado | ||||||||||||
| ||||||||||||
Aliaj Vikimediaj projektoj
| ||||||||||||
Akanto (Acanthus) plantgenro el la familio de la akantacoj (Acanthaceae). NPIV skribas: "genro de tufarbustoj kaj plujaraj herboj, kelkfoje dornaj folioj kaj kun stara spiko el blankaj aŭ purpuretaj floroj; ĉ. 30 specioj el la nediteranea regiono, Azio kaj Afriko, i.a. „A. mollis“, …[1]
Laŭ Francisko Azorín ĝi estas Varmolanda, dorna vegetaĵo kies formon kopiis ofte la arkitekturo.[2] Tiele ili estas tipaj de la kapiteloj de la korinta ordo.
| ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||
| Biologia klasado | ||||||||||||
| ||||||||||||
| Acanthus mollis L. | ||||||||||||
Aliaj Vikimediaj projektoj
| ||||||||||||
Mola akanto aŭ Acanthus mollis estas plantspecio el la familio de la Akantacoj (Acanthaceae). La specio hejmiĝas en la mediteranea regiono. Kelkfoje ĝi estas uzata kiel ornamplanto. A. mollis estas menciita en NPIV, sed sen traduko: „i.a. A. mollis, S-Eŭropa plurjara herbo kun relative larĝaj, plume duondividaj folioj k grandaj floroj, pororname kultivata“.
Priskribo
L mola akanto estas plurjara, herba planto, la nedisbranĉita tigo estas 30 ĝis 100 cm alta. La baze starantaj, 40 ĝis 60 cm longaj kaj 15 cm larĝaj folioj havas longajn folitigojn. la folioj estas oblongaj-ovformaj, pinataj kaj je la pino sen dornoj. La folirando estas entranĉita kaj dentaj. La malmultaj sentigaj folioj ĉe la ĉefa tigo estas nur 1 ĝis 3 cm longaj kaj ovfomaj kaj ilia rando havas dornoj.
La kavaj brakteoj estas ovformaj kaj ĝis 4 cm longaj. La infloreskoj estas dense, el multaj allogaj floroj kunmetitaj spikoj. La senharaj sepaloj estas ĉ. 4 cm longaj. La petaloj 4 ĝis 5 cm longaj kaj blankaj kun purpura folivejnoj.
La kromozomnombro estas 2n = 36.
Disvastigo
La specio disvastiĝas en la okcidenta kaj meza mediteraneo regiono Tie ĝi kreskas en la makison aŭ en valoj.
Uzado
La planto estas ŝatata ornamplanto, kiu nur estas iomete vintrorelera. Tial ĝi estas plantata nur en pli varmaj klimataj zonoj de Mezeŭropo. En antaŭaj tempoj la planto, kiu estis nomita branca ursina („ursa piedego“) , estas aldonita al medikamentoj. t<ref name = "Poeckern"
Referencoj
- ↑ akanto en vortaro.net
- ↑ Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 7.