F♯-maĵoro
F♯-maĵoro aŭ F-diesa maĵoro estas tonalo de la modalo maĵoro, baziĝanta sur la toniko f♯. La tonalon F♯-maĵoro oni indikas en la notacio per ses diesoj (f♯, c♯, g♯, d♯, a♯, e♯). Ankaŭ la respektivan gamon kaj la bazan akordon de ĉi tiu tonalo (la toniko f♯-a♯-c♯), oni nomas F♯-maĵoro.
F♯-maĵoro ofte estas sentata kiel delikata, hela kaj luma. Verkoj en F♯-maĵoro ekzistas relative malmultaj
Verkoj[redakti | redakti fonton]
- Domenico Scarlatti: Sonatoj K318 kaj K319
- Ludwig van Beethoven: pianosonato n-o 24 op. 78
- Frédéric Chopin: preludo n-o 13 op. 28, Barcarolle op. 60
- Aleksandr Skrjabin: pianosonato n-o 4 op. 30
- Gustav Mahler: 10-a simfonio (nefinita)
- Gabriel Fauré: balado op. 19, nokturno n-o 11 op. 104.1
Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]
- C♭-maĵoro, G♭-maĵoro, D♭-maĵoro, A♭-maĵoro, E♭-maĵoro, B♭-maĵoro, F-maĵoro, C-maĵoro, G-maĵoro, D-maĵoro, A-maĵoro, E-maĵoro, B-maĵoro, F♯-maĵoro, C♯-maĵoro
- a♭-minoro, e♭-minoro, b♭-minoro, f-minoro, c-minoro, g-minoro, d-minoro, a-minoro, e-minoro, b-minoro, f♯-minoro, c♯-minoro, g♯-minoro, d♯-minoro, a♯-minoro