Saltu al enhavo

Trigueros

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Trigueros
municipo en Hispanio Redakti la valoron en Wikidata vd

Flago

Blazono

Flago Blazono
Administrado
Ŝtato  Hispanio
Aŭtonoma Komunumo  Andaluzio
Provinco Provinco Onubo (Huelva)
Poŝtkodo 21620
Demografio
Loĝantaro 7 729  (2010)
Loĝdenso 65,33 loĝ./km²
Geografio
Geografia situo 37° 23′ N, 6° 50′ U (mapo)37.383055555556-6.8336111111111Koordinatoj: 37° 23′ N, 6° 50′ U (mapo) [+]
Alto 76 m [+]
Areo 118,3 km² (11 830 ha)
Horzono UTC+01:00 [+]
Trigueros (Andaluzio)
Trigueros (Andaluzio)
DEC
Situo de Trigueros

Map

Alia projekto
Vikimedia Komunejo Trigueros, Huelva [+]
vdr
Loko de la provinco de Onubo en Hispanio

Trigueros [trigEros] (Tritikaj, ĉu kampoj, ĉu homoj, ĉu asparagoj) estas municipo de Hispanio, en la provinco de Onubo, regiono de Andaluzio. Ĝi situas en ebena tereno inter montetoj kaj inter la riveroj Tinto kaj Odiel (Onubo).

Loĝantoj

[redakti | redakti fonton]

La loĝantoj nomiĝas Triguereños. La censita populacio en 2010 estis 7729 loĝantoj kaj la denseco estas 65,33 loĝ./km².

Trigueros estas situa en la okcidenta parto de Andaluzio en la komarkodistrikto Graflando (Onubo) en la centra parto de la provinco de Onubo, je altitudo de 76 m; je 19,5 km el Onubo, provinca ĉefurbo, kaj je 85,9 km el Sevilo, regiona ĉefurbo. La areo de ties teritorio estas de 118.3 km². La geografiaj koordinatoj estas 37°22′59″N 06°50′01″Ok.

Limas nordokcidente kun Alosno, norde kun Calañas kaj Beas, sude kun Moguer kaj Niebla, kaj okcidente kun la municipoj de San Juan del Puerto kaj Gibraleón.

Agrikulturo kaj brutobredado.

La situo interrivera kaj ekzisto de eta enŝipejo permesis fruan komercon.

Estas restaĵoj de epoko de la Romia Imperio. El islama epoko (Al Andalus) restis malmulte, eble iom en bazo de nuna preĝejo. Post la kristana konkero (13a jarcento) ĝi formis parton de la Graflando de Niebla. La tertremo de Lisbono en 1755 detruis preskaŭ la tutan vilaĝon kaj ĉefe la ĉefajn konstruaĵojn. Jezuitoj instalis gravan lernejon kaj havis tie la unua presejon de la provinco kaj medicinan lernejon.

Vidindaĵoj

[redakti | redakti fonton]
  • Dolmeno kie troviĝis ok korpojn kaŭre kun kompletaj posedaĵaroj.
  • Monaĥejo de jezuitoj.
  • Romia bestotrinkujo.
  • Fervoja ponto jam ne uzata super la rivero Odiel. Alta pli da 70 m kaj longa pli da 300 m.
  • Festo de Sankta Antonio fine de januaro.
  • Muzikaj bandoj kaj korusoj.

Eksteraj ligiloj

[redakti | redakti fonton]