Tudungo
Tudungo (foje ankaŭ tudong[1] (arabe: تودونغ) en Indonezio ankaŭ kerudung), estas vorto de la malaja lingvo, kiu laŭlitere signifas "kovraĵo, vualo". La tudungo estas tipe bunta, elmontrante brilajn kolorojn kiel ekzemple rozoj, flavoj, bluoj, kaj verduloj, kaj estas de kvadrata Arab-stila hijabformo, kvankam la tudung estas multe pli bunta ol hijabo en la Proksima Oriento, kaj eluzita multe pli mode. Multaj virinoj provas imiti la plej novajn tudungstilojn viditajn ĉe famuloj en la malajlingva mondo[2].
En Malajzio, Singapuro kaj Brunejo, la tudungo estas portata kiel islama kaptuko. La tudungo kutime kovras la hararon, orelojn kaj kolon, lasante nur la vizaĝon nekovrita.
En Indonezio, la tudungo estas formo de hiĝabo kiu kovras la hararon, orelojn, kaj kolon, per kudrita kurba viziero, lasante nur la vizaĝon senŝirma.
Historio[redakti | redakti fonton]
Kun la apero de modernaj hijab-stiloj, unue portitaj fare de universitataj studentoj en la 1970-aj jaroj en Irano, la rezulto de la "aŭtentecmovado" de Ali Ŝariati, la uzo de la tudung aperis dum la mez-al-malfruaj 1970-aj jaroj inter reformisma ina islama universitato. studentoj studantaj en kampusoj en Mezoriento, sed ankaŭ en pli malgranda mezuro en Usono, Anglio kaj Aŭstralio[3]. La tudung, formo de tiu "moderna" diverseco de hijabo, estis intencita por reaserti la identecon de tiuj studentoj kiel piaj islamanoj, por malaprobi okcidentan modon
La alveno de la tudungo en la ĉefan publikan spacon komenciĝis en la fruaj 1980-aj jaroj post la Irana revolucio (1979). Meze de la 1980-aj jaroj ankaŭ okazis islama reviviĝo en Malajzio, kaj dum tiu tempo tudungvestitaj virinoj anstataŭ esti malplimulto, ili iĝis plimulto disvastiĝante de universitataj kampusoj ĝis lernejoj, laborejoj kaj poste ĝis la vilaĝoj (kampong) kaj ŝtataj institucioj[4].
Kerudungo en Indonezio[redakti | redakti fonton]
En Indonezio, la vorto plej simila al la malajzia vorto tudung estas "kerudung" aŭ "robo".
Ekde la 1990-aj jaroj, la tudungo ankaŭ estis eksportita al Indonezio, kie ĝi iĝis ĉeftendenca, la rezulto de la du landoj kiuj kundividas malajlingvajn amaskomunikilaron. Kvankam komence konsiderita konservema formo de robo, la plej multaj islamanioj en Malajzio kaj Indonezio hodiaŭ portas ĝin, eĉ se la vasta plimulto de tiuj virinoj konsideras sin moderaj aŭ "modernaj" islamaninoj anstataŭ konservemaj.
Modesteca modo[redakti | redakti fonton]
En kaj Indonezio kaj Malajzio, grava moda industrio floris ĉirkaŭ la tudungo, kun vasta elekto de koloroj, stiloj, same kiel la uzo de pluvmanteloj kiel ekzemple la ĝilbabo, longaj roboj, kaj akcesoraĵoj por kompletigi la tudungon. Multaj virinoj ankaŭ simple portas ĝin kune kun okcidentstilaj ĝinzoj (jeans) kaj toĉemizoj (t-shirts).
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ (malaja) "Tudung, hijab dan...- Aisha Adam Arkivigite je 2015-10-17 per la retarkivo Wayback Machine" (). La Malaja Poŝto. la 16-an de oktobro 2015.
- ↑ (en) "Reconceptualising the Tudung: Malay Women, Social Media and Modern Lifestyles".
- ↑ (en) "Tudung | Infopedio", eresources.nlb.gov.sg
- ↑ (en) "Iranian Revolution the catalyst for 'tudung code'", The Star.