Vilmos Bacher

El Vikipedio, la libera enciklopedio

Vilmos Bacher [vilmoŝ baĥer], laŭ hungarlingve kutima nomordo Bacher Vilmos estis hungara orientalisto, profesoro, rabeno.

Vilmos Bacher [1] naskiĝis la 12-an de januaro 1850 en Hungara reĝlando en Liptószentmiklós (nuntempa Liptovský Mikuláš en Slovakio). Li mortis la 25-an de decembro 1913 en Budapeŝto.

Biografio[redakti | redakti fonton]

Vilmos Bacher frekventis mezlernejon en Pozsony, poste li lernis en Breslau. Li doktoriĝis kaj rabeniĝis, poste li estis rabeno de Szeged. Ekde 1877 li instruis 36 jarojn en rabena seminario de Budapeŝto. Li redaktis diversajn fakrevuojn.

Elektitaj publikaĵoj[redakti | redakti fonton]

  • Nîzamîs Leben und Werke und der zweite Theil des Nîzan (1872, angle en la sekva jaro)
  • Ábrahám Ibn Ezre mint grammatikus (1881, germane en la sekva jaro)
  • Un abrégé de grammaire hébraique de Benjamin ben Juda de Rome et le Pétah Debarai (1885)
  • resume ĉ. 750 kontribuaĵoj

Elektitaj disĉiploj[redakti | redakti fonton]

Fontoj[redakti | redakti fonton]