Vivre sa vie

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Vivre sa vie
filmo
Originala titolo Vivre sa vie
Originala lingvo franca lingvo
Kina aperdato 1962
Ĝenro filma dramo
Kameraado Raoul Coutard
Reĝisoro(j) Jean-Luc Godard
Produktisto(j) Pierre Braunberger
Scenaro Jean-Luc Godard
Loko de rakonto Parizo
Muziko de Michel Legrand
Rolantoj Anna Karina • Brice Parain • Sady Rebbot • André S. Labarthe • Peter Kassovitz • Alfred Adam • Dimitri Dineff • Éric Schlumberger • Gilles Quéant • Henri Attal • Jean Ferrat • Jean-Luc Godard • Jean-Paul Savignac • László Szabó • Monique Messine • Paul Pavel • Gérard Hoffmann
Honorigoj Granda premio de ĵurio (festivalo de Venecio)
IMDb
vdr

Vivi ŝian vivon (en la franca : Vivre sa vie) estas filmo (1962) asociita kun la stilo de la franca Nova Ondo. La filmo estis scenarita kaj reĝisorita fare de Jean-Luc Godard kaj estas konsiderita de multaj kritikistoj kiel lia plej bona filmo. La filmo rakontas la historion de Nana, juna virino kies revo estas iĝi aktorino, kiu iom post iom difektas en la mondon de prostituado. La rolulo de Nana estis rolita fare de la aktorino/reĝisoro, la edzino de Godard, Anna Karina.

Resuma intrigo[redakti | redakti fonton]

La filmo estas rakontita tra 12 malsamaj epizodoj, ĉiu el kiuj havas sian propran skriban titolon. Nana Kleinfrankenheim (rolita fare de Anna Karina) estas bela virino de Parizo en siaj fruaj dudekaj jaroj. Ŝi forlasas sian edzon Paul, kaj sian bebon, esperante komenci karieron kiel aktorino. La paro renkontas en kafejo la lastan fojon, antaŭ ol decidi fini sian geedziĝon. Ŝi laboras en vendejo, kaj helpas klientojn trovi muzikon bazitan sur iliaj gustoj . Post forlaso de ŝia edzo, Nana estas nekapabla gajni sufiĉe da mono propra, kaj estas maltrankvila ke ŝi ne povos havigi pagi la lupagon. Ŝi demandas plurajn kolegojn ĉu ili povas doni al ŝi 2 000 frankojn, sed ĉiuj rifuzas.

Nana provas eniri la loĝejon kiun ŝi luas. Sed la luiganto rifuzas enlasi ŝin ĝis ŝi povas pagi la lupagon. La venontan tagon ŝi renkontas Paul kiu donas al ŝi fotojn de ŝia filo. Nana poste estas pridemandita ĉe policejo, por provado ŝteli 1 000 frankojn de hazarda virino sur la strato. Nana pro kulpo redonis la monon, sed la virino ankoraŭ volas denunci ŝin al la polico. Nana promenas laŭ strato, kaj ekvidas alian virinon kiu estas prostituitino. Tio metis Nana en la ideon komenci vendi sian korpon.

Por plia legado[redakti | redakti fonton]


Referencoj[redakti | redakti fonton]

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]