Voksigido

El Vikipedio, la libera enciklopedio

Voksigido (Voksigid) estas planlingvo farita de komitato estrita de Bruce R. Gilson en 1991-1997, sed neniam kompletigita. Ĝi estis parte bazita sur Loglan kaj Lojban; interalie ĝi estas reago kontraŭ la aprioreco de tiuj lingvoj kaj uzas aposteriorajn radikojn.

Gramatiko[redakti | redakti fonton]

Alfabeto kaj prononco[redakti | redakti fonton]

La lingvo uzas la alfabeton latinan, ekscepte x kaj q. Malsame al Esperanto:

  • C havas la sonon /ĉ/;
  • I havas la sonojn /i/ kaj /j/;
  • J havas la sonon /ĵ/;
  • W havas la sonon /ŭ/;
  • Y havas la sono /j/;

Morfologio[redakti | redakti fonton]

La bazaj vortoj estas "predikatoj" (t.e. pli-malpli verboj); ili havas du aŭ pli da silaboj, kaj finas en vokalo:

  • akwa = esti likva akvo
  • ama = ami
  • celo = esti la ĉielo
  • patro = naski
  • sange = esti sango
  • tam = vorteto kiu indikas nominativon
  • tera = esti la Tero
  • voda = esti nelikva akvo
  • voksi = paroli
  • voksigid = esti lingvo

Substantivoj kaj adjektivoj estas derivataj de verboj per sufiksoj (ĉiuj kun formo KVK). La genro estas indikebla per prefikso mas- (vira) aŭ fem- (ina).

Sintakso[redakti | redakti fonton]

Voksigid havas tipan vortordon VSO, kun ĉiuj predikatoj krom la verbo markataj per prepozicioj. (Ĝi estis influita de la japana lingvo, kiu havas vortordon SOV kun ĉiuj substantivoj markitaj iel per postpozicioj.) Eĉ la subjekton kaj objekton oni markas per prepozicio. Predikato uzata kiel substantivo tuj sekvas prepozicion; predikato uzata kiel adjektivo sekvas substantivon.

Aliaj partikuloj krom la prepozicioj inkluzivas aspektajn/modajn partikulojn, kiuj antaŭas la verbon, konjunkcioj, kaj finmarkiloj. Ĉi-lastaj markas la finon de subfrazo kiam tio ne estas klare indikita per posta prepozicio.

Ekstera ligo[redakti | redakti fonton]