Codex Guelferbytanus B

UNCIALAJ MANUSKRIPTOJ DE LA NOVA TESTAMENTO

“Codex Guelferbytanus B”

“026”

Folio 194 verso.

formo = Uncialo

numero = 026

simbolo = P

teksto = Evangelio laŭ Luko, Evangelio laŭ Johano (kun iuj mankoj)

dato = 6-a jarcento

lingvo = antikva greka

malkovrita = F. A. Knittel

konservita = ĉe la Biblioteko de Wolfenbüttel

dimensioj = 26,5 x 21,5 cm

tipo = teksta bizanca

kategorio = 5

epoko = 5-a jarcento

noto = palimpsesto

La Codex Guelferbytanus B (Gregory-Aland: Q aŭ 026; Soden: ε 4) estas greklingva unciala manuskripto paleografie datita je la 6-a jarcento aŭ antaŭe kaj entenanta iujn kanonajn evangeliojn.. Ĝi precize entenas la Evageliojn laŭ Luko kaj laŭ Johano kiuj iuj lakunoj.

Priskribo

La kodekso entenas 13 densajn pergamenajn folioj kies dimesioj estas 26,5 x 21,55 cm, enhavantajn tekston preskaŭ kompletan de du kanonaj evangelioj. Ĝia teksto etendiĝas laŭ du kolumnoj ĉiupaĝe kun 28 linioj ĉiukolumne.

Enhavo

Luko 4,34-5,4; 6,10-26; 12,6-43; 15,14-31; 17,34-18,15; 18,34-19,11; 19,47-20,17; 20,34-21,8; 22,27-46; 23,30-49;

Johano 12,3-20; 14,3-22.

En ĝi, kompreneble, ne ĉeestas la divido en ĉapitro laj l moderna sistemo, se tiu de la eŭsebia sistemo kun marĝenaj signoj. Ĉar temas pli palimpsesto, supera teksto estas latinlingva kaj gastigas la verko “Etymologiarum Libri Viginti (aŭ Origines) de Isidoro de Sevilo kaj ties leteroj /kiel en la Codex Guelferbytanus A). La [[Sanktaj Nomoj (Nomina sacra) estas skribita mallongige.

Priteksta kritiko

la priteksta kritiko rimarkigas ke la kodekso estas reprezentanto de la bizanca teksta tipo kun nombro (20%) de stilskribaj malasamaĵoj (kutime de Aleksandria teksta tipo. Kurt Aland ĝin klasikis en Kategorio 5-a.

Franz Anton Knittel ĝin trovis en la Duka Biblioteko de Wolfenbüttel.

Paĝo de Guelferbytanus B 00474.

Historio

Tiu kodekso de la Nova Testamento estis malkovrita en la 18-a jarcento de Franz Anton Knittel en la Duka Biblioteko de Wolfenbüttel. La kodekso estis ekzamenita kaj studita de Constantin von Tischendorf]].

Kompetentuloj diskutas pri la origina loko.

La Codex Guelferbytanus B nun estas protektata en la Herzog August Bibliothek (Weissenburg 64) en Wolfenbüttel.

Akordoj malakordoj inter Codex Guelferbytanus B kaj A

F. H. A. Scrivener serĉis vortajn laj literajn malsamaĵojn inter la du samaj tekstoj de la sama libro. Jen ekzemplero de malsamaĵoj (dekstre A): In John 12:4 it reads λεγει ουν εις των μαθητων αυτου Ιουδας Σιμωνος Ισκαριωτης;

John 12:5 πτωχοις ] τοις πτωχοις

John 12:6 ειπεν δε τουτο ουχ οτι ] omitted

John 12:6 εβασταζεν ] εβαωζεν

John 12:7 τηρηση ] τηρησεν

John 12:9 εγνω ουν ο οχλος πολυς ] εγνω ουν οχλος πολυς

John 12:12 ο ] forlasita

John 12:13 — ] λεγοντες

John 12:16 αυτου οι μαθηται ] οι μαθηται αυτου

John 12:19 ειπαν ] ειπον

John 12:19 ο κοσμος ] ο κοσμος ολος

Eksteraj ligiloj

• Digitalisat der Handschrift Weissenburg 64 en Wolfenbütteler Digitalen Bibliothek

Bibliografio

• Katolikaj enciklopedioj:
  • [1] Enciclopedia_Cattolica
  • [2] Cathopedia:Voci_indispensabili
  • [3] Catholic_Encyclopedia
• K. Tischendorf, Monumenta Sacra VI (Leipzig, 1869), pp. 249-338.
• G. Cavallo, "Ricerche sulla maiuscola biblica" (Florence, 1967), p. 92.
• U. B. Schmid, D. C. Parker, W. J. Elliott, The Gospel according to St. John: The majuscules (Brill 2007), pp. 39-44.
• Kurt und Barbara Aland: Der Text des Neuen Testaments. Einführung in die wissenschaftlichen Ausgaben sowie in Theorie und Praxis der modernen Textkritik. Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft 1989, S. 122. ISBN 3-438-06011-6.
• F. H. A. Scrivener, "A Plain Introduction to the Criticism of the New Testament" (George Bell & Sons: London 1894), Vol. 1, pp. 143-144.

Vidu ankaŭ

• Uncialaj manuskriptoj de la Nova Testamento
• Kategorioj de la manuskriptoj de la Nova Testamento
• Palimpsesto
• Codex Guelferbytanus A
• Codex Carolinus