Hohencolernoj
La Hohencolernoj, germane Hohenzollern, estis germana princa familio, el kiu eliris la princoj-elektistoj de Brandenburgio (1415–1701), pluraj prusaj reĝoj (1701-1918) kaj germanaj imperiestroj (1871–1918), kaj ankaŭ reĝoj de Rumanio dum 1866–1947.
Gravaj dinastianoj
Princoj-elektistoj de Brandenburgio 1415–1701
- Frederiko Vilhelmo (1640-1688)
Reĝoj "en Prusio" kaj "de Prusio"
- 1688-1713 princo-elektisto Frederiko la 3-a, ekde 1701 reĝo Frederiko la 1-a
- 1713-1740 reĝo Frederiko Vilhelmo la 1-a, nomata la "soldato-reĝo"
- 1740-1786 reĝo Frederiko la 2-a, nomata "la Granda", ekde 1772 reĝo "de Prusio", antaŭe nur "en Prusio"
- 1786-1797 reĝo Frederiko Vilhelmo la 2-a
- 1797-1840 reĝo Frederiko Vilhelmo la 3-a
- 1840-1861 reĝo Frederiko Vilhelmo la 4-a
- 1861-1888 reĝo Vilhelmo la 1-a, ekde 1871 germana imperiestro Vilhelmo la 1-a
Reĝoj de Prusio kaj Germanaj Imperiestroj
- 1861-1888 reĝo Vilhelmo la 1-a, ekde 1871 germana imperiestro Vilhelmo la 1-a
- 1888 reĝo Frederiko la 3-a, samtempe germana imperiestro
- 1888-1918 reĝo Vilhelmo la 2-a, samtempe germana imperiestro Vilhelmo la 2-a, mortis 1941 en ekzilo en Nederlando
La lasta imperiestro Vilhelmo la 2-a, estis maltronigita en 1918 post la finiĝo de la Unua mondmilito.
La lasta kronprinco, Vilhelmo de Prusio, neniam surtroniĝis.
Reĝoj de Rumanio
La alia branĉo de Hohencolernoj (Hohenzollern-Sigmaringen) regis en Rumanio dum 1866–1947.
- 1866-1914 Karolo la 1-a (Rumanio), reĝo
- 1914-1927 Ferdinando la 1-a (Rumanio), reĝo, "la Fidela"
- 1927-1930 Mikaelo la 1-a (Rumanio), reĝo
- 1930-1940 Karolo la 2-a (Rumanio), reĝo
- 1940-1947 Mikaelo la 1-a (Rumanio) (denove), reĝo
En decembro 1947 Sovetunio trudis al Mikaelo la decidon abdiki kaj li elmigris al Svislando.
Redaktado de Hohencolernoj
Vidu ankaŭ
