Eduard Štorch

Membrecoj
Membrecoj	Skoltismo vd

**Eduard Štorch**
Eduard Štorch
Persona informo
	Eduard Štorch
Naskiĝo	10-an de aprilo 1878; en Ostroměř
Morto	25-an de junio 1956 (78-jaraĝa); en Prago
Tombo	Q107050693 vd
Lingvoj	ĉeĥa vd
Ŝtataneco	Ĉeĥoslovakio vd
Profesio
Okupo	verkisto • arkeologo • prahistoriisto • pedagogo • instruisto • publikigisto vd
Membrecoj
Membrecoj	Skoltismo vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
	v • d • r

Eduard Štorch (naskiĝis la 10-an de aprilo 1878 en Ostroměř - mortis la 25-an de junio 1956 en Praha) estis ĉeĥa arkeologo, pedagogo kaj verkisto. Li famiĝis per siaj rakontoj kaj romano pri la epokoj ŝtona kaj bronza kun infanaj herooj.

Eduard Štorch studis en Hradec Králové gimnazion kaj pedagogian instituton. La profesion de instruisto li praktikis en pluraj lernejoj en la orienta kaj norda Bohemio kaj ekde 1903 ĝis pensiiĝo en 1938 en Prago.

Eduard Štorch estis homo de multaj kapabloj kaj interesoj. Interesis lin arkeologio, pedagogio, verkado, popularigado kaj ĵurnalismo. Kiel pedagogo li klopodis, ke la lernejo aranĝu restadon de infanoj en la naturo, gvidis kursojn de naĝado, sketado kaj skoltan grupon, organizis kursojn de skiado por instruistoj kaj por geknaboj. Li strebis ankaŭ refeormi la instruadon de la historio. Li volis, ke la lernantoj lernu ne nur nudajn faktojn kaj datojn, sed ke ili konatiĝu kun la vivo en la prilernata epoko. En 1935 kune kun Karel Čondl li eldonadis parton post parto trivoluman lernolibron de historio, titolita „Labora lernolibro de la historio por la superaj bazlernejoj“, kiu elvokis multajn polemikojn. Ĝi ne plaĉis ĉefe al la katolika eklezio, ĉar la libro priskribis ankaŭ ĝian strebadon pri politika potenco (oni eĉ interpelaciis en la parlamento).

Ne malpli grava estis lia intereso pri etnografio, biologio kaj arkeologio, kiun li studis ĉe profesoro Lubor Niederle. Rezulto de lia scienca agado estis ne nur fakaj libroj, sed ankaŭ libroj beletraj por geknaboj, en kiuj li prilaboris la plej antikvan epokon de nia historio.

Eduard Štorch mortis en Prago, sed lia tombo troviĝas en la civito Lobeč (distrikto Mělník).

Interpelacio de senatano Msgr. Alois Roudnický el la jaro 1936[redakti | redakti fonton]

„Ĉar ĉi tiu lernolibro montras nescion kaj nekonadon de la historio kaj samtempe ĝin anstataŭigas per malamo kaj furiozo kontraŭ la katolika eklezio, tre mirigas, ke en la tempo, kiam laŭ la leĝo oni devas en lernejo prelegi laŭ plej novaj rezultoj de la scienca esplorado, povis esti ĉi tiuj ŝokaj nescioj pri la historio aprobitaj de la ministerio por edukado“.

Verkoj[redakti | redakti fonton]

Faka literaturo[redakti | redakti fonton]

Český člověk a český učitel (Ĉeĥa homo kaj ĉeĥa instruisto, 1899)
Člověk diluviální (Homo diluvia, 1907), destinita por junularo
Vznik vlastnictví (Estiĝo de proprieto, 1907),
Filozofické východisko nového dějepisu (Filozofia elirpunkto de la nova historiografio, 1908)
Počátky života pozemského (Komencoj de la vivo surtera, 1908),
První lidé v Čechách (Unuaj homoj en Bohemio, 1909),
Původ náboženství (Origino de la religio, 1909),
Praha v době kamenné (Prago en la ŝtonepoko, 1910),
Vývoj tvorstva a vznik člověka (Evoluo de la kreitaro kaj estiĝo de la homo, 1912),
Život v pravěku (Vivo en la praepoko, 1912),
Praha v pravěku (Prago en la praepoko, 1916),
Praha v době prehistorické (Prago en la tempo prehistoria, 1921),
Dětská farma (Infana farmo, 1929)
Pracovní učebnice dějepisu (Labora lernolibro de historio)