Johann Georg Hamann
| Johann Georg Hamann | ||
|---|---|---|
.jpg)
| ||
| Persona informo | ||
| Johann Georg Hamann | ||
| Naskiĝo | 27-an de aŭgusto 1730 en Kenigsbergo | |
| Morto | 21-an de junio 1788 (57-jaraĝa) en Münster | |
| Tombo | Überwasserfriedhof Münster vd | |
| Religio | luteranismo vd | |
| Lingvoj | germana vd | |
| Ŝtataneco | Reĝlando Prusio • Germanio vd | |
| Familio | ||
| Infanoj | Johann Michael Hamann vd | |
| Profesio | ||
| Okupo | filozofo • verkisto • liutisto • teologo • arthistoriisto vd | |
Filozofo 
| ||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | |
Johann Georg HAMANN (27a Aŭgusto 1730 – 21a Junio 1788) estis germana filozofisto, kies laboro estis uzata de sia studento Johann Gottfried Herder kiel ĉefa eltenilo de la movado Sturm und Drang, kaj asociita de historiisto de ideoj nome Isaiah Berlin kun la Kontraŭklerismo. Tamen ĵusaj studentoj kiaj la teologo Oswald Bayer lokigas Hamann en pli nebula kategorio de teologoj kaj filologoj, malpli ol kiel la pra-romantika kiun Herder prezentis kaj pli antaŭmoderna-postmoderna pensulo kiu alportis la konsekvencojn de la luterana teologio al la burĝona Klerismo kaj speciale kiel reago al Kant.[1] Goethe kaj Kierkegaard estis inter kiuj konsideris lin kiel la plej fajna menso de sia tempo.
Bibliografio[redakti | redakti fonton]
- W.M. Alexander, Johann Georg Hamann: Philosophy and Faith; (The Hague) 1966
- Frederick Beiser, The fate of reason: German philosophy from Kant to Fichte; (Cambridge Mass.: Harvard University Press) 1987 ISBN 0-674-29502-1
- Betz, John, After Enlightenment: The Post-Secular Vision of J.G. Hamann (Oxford: Wiley Blackwell) 2009, ISBN 978-1-4051-6246-3
- Robert Alan Sparling, Johann Georg Hamann and the Enlightenment Project; (Toronto: University of Toronto Press) 2011, ISBN 978-1-4426-4215-7
- Lisa Marie Anderson (ed.), Hamann and the Tradition (Illinois: Northwestern University Press, 2012), ISBN 978-0810127982
- Oswald Bayer, A Contemporary in Dissent: Johann Georg Hamann as a Radical Enlightener; (Grand Rapids, MI: Eerdmans Publishing Co.) 2012, ISBN 978-0-8028-6670-7
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ Bayer, Oswald. A Contemporary in Dissent: Johann Georg Hamann as a Radical Enlightener. Roy A. Harrisville & Mark C. Mattes, trans. Grand Rapids: Eerdmans, 2010.
Plia legado[redakti | redakti fonton]
- Hart, David Bentley, "The Laughter of the Philosophers", First Things. January 2005.
- Isaiah Berlin, Three Critics of the Enlightenment: Vico, Hamann, Herder; (London and Princeton), 2000, ISBN 0-691-05726-5
- Dickson, Gwen Griffith, Johann Georg Hamann's Relational Metacriticism (contains English translations of Socratic Memorabilia, Aesthetica in Nuce, a selection of essays on language, Essay of a Sibyl on Marriage and Metacritique of the Purism of Reason); (Walter de Gruyter), 1995. ISBN 3-11-014437-9
- Kenneth Haynes (eld.), Hamann: Writings on Philosophy and Language (Cambridge Texts in the History of Philosophy); (Cambridge University Press), 2007, ISBN 978-0-521-81741-7
- James C. O'Flaherty, Unity and Language: A Study in the Philosophy of Hamann; (University of North Carolina), 1952;
- James C. O'Flaherty, Hamann's Socratic Memorabilia: A Translation and Commentary; (Johns Hopkins Press), 1967; Library of Congress Catalog Card No. 67-12424;
- James C. O'Flaherty, Johann Georg Hamann; (Twayne Publishers), 1979, ISBN 0-8057-6371-6;
- James C. O'Flaherty, The Quarrel of Reason with Itself: Essays on Hamann, Michaelis, Lessing, Nietzsche; (Camden House) 1988, ISBN 0-938100-56-4
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
- Memoirs of Eminent Teachers and Educators: With Contributions to the History of Education in Germany (1878) Brown & Goss p. 533ff Konsultita la 23an de Majo, 2012
- G Hamann 1730-1788 Studo In Christian Existence (1960) de Ronald Gregor Smith
- Notoj pri internacia konferenco pri Hamann en Marto 2009 Konsultita la 18an de Majo, 2012
- Hamann Briefe Leteroj
- Hamann, Nietzsche, and Wittgenstein on the Language of Philosophers - open access post-print version of chapter from Hamann and the Tradition (Illinois: Northwestern University Press, 2012), p. 104-121.