Guillaume Amfrye de Chaulieu

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Guillaume Amfrye de Chaulieu
Persona informo
Naskiĝo 1-an de januaro 1639 (1639-01-01)
en Fontenay-en-Vexin
Morto 27-an de junio 1720 (1720-06-27) (81-jaraĝa)
en Parizo
Lingvoj franca vd
Ŝtataneco Reĝlando Francio vd
Alma mater Universitato de Parizo vd
Profesio
Okupo poeto • verkisto vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Guillaume Anfrie (aŭ Anfry), abato de Chaulieu, naskiĝinta en Fontenay-en-Vexin en 1639 kaj mortinta en Parizo la 27an de junio 1720, estis franca poeto kaj ateisto.

Lia patro, kontisto en Rouen, sendis lin fari siajn studojn al la lernejo de Navaro kie li montris la genion kiu distingis lin. Li ircevis la apogon de la duko de Vendôme kiu helpis lin akiri, inter aliaj ekleziaj privilegipostenoj, la abatejon de Aumale. La duko de Vendôme kaj lia frato Philippe, granda prioro de la kavaliroj de Malto en Francujo, kunvenis tiam ĉe la Turo Temple kie li formis ĉirkaŭ ili epikurisman societon.

Chaulieu iĝis la porĉiama kompano kaj konsilisto de du princoj. Li faris ekspedicion en Polujo je la konto de la markizo de Béthune, en la espero fari karieron ĉe la kortego de la reĝo Johano la 3-a. Li militis ankaŭ en Ukrainujo, sed li revenis en Parizon sen sukcesi en siaj polaj ambicioj.

Citaĵo[redakti | redakti fonton]

Citaĵo
 À présent l’expérience m’apprend que la jouissance de nos biens les plus parfaits ne vaut pas l’impatience ni l’ardeur de nos souhaits (Nune la sperto instruas min ke la ĝuo de la plej perfektaj havaĵoj meritas nek la senpaciencon nek la ardono de niaj deziroj). 

Verkoj[redakti | redakti fonton]

  • Œuvres de Chaulieu, Genève, Slatkine Reprints, 1968
  • Poésies de Chaulieu, Paris, Froment, 1825
  • Lettres inédites de l’abbé de Chaulieu, Paris, Comon, 1850

Fontoj[redakti | redakti fonton]

  • Édouard Neveu, « Notice sur Guillaume Anfrye de Chaulieu », Poètes normands, Louis-Henri Baratte, Paris, Amédée Bedelet, Martinon, Dutertre et Pilout, 1846.

Referencoj[redakti | redakti fonton]

  • Gilbert Bouriquet, L’Abbé de Chaulieu et le libertinage au grand siècle, Paris, Nizet, 1972.
  • Dictionnaire de la noblesse, contenant les généalogies, l'histoire et la chronologie des familles nobles de France. 1864." de Aubert de La Chesnaye Des Bois, François-Alexandre (1699-1783)

Bibliografio[redakti | redakti fonton]

  • Kilien Stengel, Poètes du vin, poètes divins, préface de Jean-Robert Pitte, Paris, collection Ecriture, Éditions de l'Archipel 2012, 280 p.
  • Antoine Adam, Les Libertins au s XVIIe Paris, Buchet-Chastel, 1964 ;
  • Pierre-Antonin Brun. Autour du dix-septième siècle. Les libertins. Maynard. Dassoucy. Desmarets. Ninon de Lenclos. Carmain. Boursault. Mérigon. Pavillon. Saint-Amant. Chaulieu, Genève, Slatkine Reprints, 1970 ;
  • Jean Gravigny, Abbés galants et libertins aŭ s XVII et XVIIIe : Chaulieu, Voisenon, Bernis, Paris, A. Méricant 1900-1985 ;
  • Frédéric Lachèvre, Les Derniers Libertins, Genève, Slatkine Reprints, 1968 ;
  • Nicolas de Malézieu, Les Divertissemens de Seaux, Paris, Étienne Ganeau, 1712 ;
  • Louis Philipon de La Madelaine, Chaulieu à Fontenay, comédie en un acte, en prose, mêlée de vaudevilles, Paris, Chez le libraire au Théâtre du Vaudeville, 1800 ;
  • Sainte-Beuve, Causeries du lundi, t. I. ; kaj Lettres inédites, Paris, Garnier frères, 1885 1850.

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]