Cornelius Aurelius

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Cornelius Aurelius Goudanus
(1460-1531)
Titolpaĝo de la verko "La Kroniko de la Nederlando, Zelando kaj Vriesland", eldonita en 1517.
Titolpaĝo de la verko "La Kroniko de la Nederlando, Zelando kaj Vriesland", eldonita en 1517.
Persona informo
Naskiĝo 1460
en Gaŭdo, Nederlando
Morto 8-a de aŭgusto 1531
en Gaŭdo, Nederlando
Religio katolika eklezio vd
Lingvoj nederlanda vd
Alma mater Universitato de Kolonjo
Universitato de Loveno
Universitato de Parizo
Profesio
Okupo katolika sacerdoto • historiisto vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Cornelius Aurelius Goudanus (1460-1531) aŭ "Cornelius de Gouda" estis nederlanda teologo, historiisto, latinisto, humanisto, erudiciulo kaj aŭtoro. Li estis regula kanoniko de la aŭgustena monaĥa ordeno kaj ankaŭ nederlanda humanisto de la 16-a jarcento. Li verkis poeziajn, historiografiajn, hagiografiajn, politikajn kaj teologiajn verkojn.

Biografio[redakti | redakti fonton]

Ĉirkaŭ 1470 Aŭreliuso eklernis ĉe la Latina Lernejo en Deventer. En la jaroj 1477-1485 Aŭreliuso studis en la universitatoj de Kolonjo, Loveno kaj Parizo. Aŭreliuso vivis alterne en la monaĥejo Hemsdonk (Sankta Maarten op den Donk, kanonikaro de Sion) proksime al Schoonhoven kaj en la monaĥejo Hieronymusdal aŭ Lopsen en Lejdeno (paroko de Windesheim), tiel ke li ankaŭ estas konata kiel Cornelis Duncenus kaj Cornelis Lopsenus. En ambaŭ monaĥejoj Aŭreliuso plenumis la funkciojn de scriptor ("kopiisto") kaj prioro en malsamaj tempoj. De 1526 Aŭreliuso loĝis en la monaĥejo Windesheimer Bernstein proksime de Dordrecht.

En 1497, Aŭreliuso estis parto de komisiono sendita al tiu urbo laŭ la peto de la parlamento en Parizo fare de la Kanonikaro de Windesheim, por reformi la Abatejon de Sankta Viktoro ekster la urbomuroj. La komisiono restis en Parizo ĝis la 16-a de aŭgusto, 1498. Dum sia restado en Parizo li amikiĝis kun la humanisma erudiciulo Robert Gaguin (1433-1501). Post sia reveno li ŝajnas esti loĝinta ĉefe en la monaĥejo de Hemsdonk, kie en oktobro 1508 li ricevis laŭrokronon de la imperiestro Maksimiliano la 1- a (1459-1519) ricevita kiam li estis gastigita ĉe la najbara kastelo de Liesveld.

Aŭreliuso estis unu el la plej unuaj humanistoj en la Malaltaj Landoj. Li apartenis al la rondo de humanistoj de Gouda, kiu inkluzivis ankaŭ lia kuzo Willem Hermansz., Desiderius Erasmus kaj Reinier Snoy (1477-1537). Li interŝanĝis leterojn kun multaj el la plej famaj siatempa, precipe kun Erasmus, kies instruisto li kelkfoje sin nomis. Aŭreliuso verkis multon, kaj prozon kaj poemojn. En ĉi tiuj verkoj senteblas la influo kaj de Moderna Sindonemo kaj de la Humanismo. Granda parto de la verkoj de Aŭreliuso restas ankoraŭ neeldonita.

"Batavia, sive de antiquo veroque eius insula quam Rhenus in Hollandia situ, descriptione et laudibus; ad versus Gerardum Noviomagum", verko eldonita en (1586) de Cornelius Aurelius Goudanus (1460-1531).

Verkaro[redakti | redakti fonton]

Literaturo[redakti | redakti fonton]

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]

Referencoj[redakti | redakti fonton]