Eugen Herzog

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Eugen Herzog
Persona informo
Naskiĝo 14-an de aprilo 1875 (1875-04-14)
en Vieno
Morto 17-an de decembro 1928 (1928-12-17) (53-jaraĝa)
en Ĉernivco
Lingvoj germana
Ŝtataneco Aŭstrio
Alma mater Universitato de Vieno
Familio
Frat(in)o Reginald Oliver Herzog
Okupo
Okupo filologo • romanisto • universitata instruisto
vdr

Eugen HERZOG (naskiĝinta la 14-an de aprilo 1875 en Vieno, mortinta la 17-an de decembro 1928 en Ĉernivco) estis aŭstra lingvisto kaj romanisto.

Agadoj[redakti | redakti fonton]

Eugen Herzog estis privata docento ĉe la Universitato de Vieno estante disĉiplo de Wilhelm Meyer-Lübke. Por posteuli Matthias Friedwagner li iĝis orda profesoro pri romanistiko ĉe la Ĉernivca Universitato en la 1911-a jaro. Tie li restis ankaŭ post la rumaniiĝo de la urbo. Lia pli juna frato estis la ĥemiisto Reginald Oliver Herzog.

Skribaĵoj (elekto)[redakti | redakti fonton]

  • Untersuchungen zu Macé de la Charité's altfranzösischer Übersetzung des Alten Testamentes, Wien 1900
  • Materialien zu einer neuprovençalischen Syntax, Wien 1900
  • Streitfragen der romanischen Philologie. Volumo 1. Die Lautgesetzfrage: Zur französischen Lautgeschichte, Halle 1904
  • Neufranzösische Dialekttexte, Leipzig 1906, 1914
  • Das -to-Partizip im Altromanischen. Ein Beitrag zur Lehre vom syntaktischen Wandel, ĉe: Prinzipienfragen der romanischen Sprachwissenschaft. Festschrift Wilhelm Meyer-Lübke, Halle 1910, p. 76–186
  • Französische Phonogrammstudien, Wien 1912
  • Historische Sprachlehre des Neufranzösischen: T. 1. Einleitung. Lautlehre, Heidelberg 1913
  • (kune kun Sextil Puşcariu) Lehrbuch der rumänischen Sprache. Anfangsgründe, Ĉernivco 1919, dua eldono 1920

Literaturo[redakti | redakti fonton]

  • Nekrologo ĉe: Revista Filologică (Ĉernivco) 2, 1928/29, p. 232-245 (=Neue Deutsche Biographie 8, 1969, p. 740)
  • Salomon Wininger: Große jüdische National-Biographie. Volumo 7. Ĉernivco, 1936, p. 76-77

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]