Miera

Miera
municipality of Cantabria
Flago	Blazono
Administrado
Poŝtkodo	39723 • 39725
Demografio
Loĝantaro	393 (2023) [+]
Loĝdenso	12 loĝ./km²
Geografio
Geografia situo	43° 17′ N, 3° 43′ U (mapo)43.275555555556-3.7119444444444Koordinatoj: 43° 17′ N, 3° 43′ U (mapo) [+]
Alto	426 m [+]
Areo	33,77 km² (3 377 ha) [+]
	Miera (Kantabrio) Miera
	Situo de Miera
	Miera (Hispanio) Miera
	Situo de Miera
Alia projekto
	Vikimedia Komunejo Miera [+]
	v • d • r

Miera [MJEra] estas municipo en nordorienta Kantabrio, Hispanio, en la komarko Trasmiera.

Demografio[redakti | redakti fonton]

Por areo de 33,77 km² estas 386 loĝantoj (laŭ censo de 2021). Tiuj 386 loĝantoj estas distribuitaj en jenaj loĝlokoj: Ajanedo, La Cárcoba (municipa ĉefurbol), Linto, Mirones, Mortesante kaj Solana.

Miera suferis fortan malpliiĝon en la 20-a jarcento, pro elmigrado el ruraj areoj. Fakte ĝi perdis milon da loĝantoj, nome du trionojn.

Demografia evoluo
1900	1910	1920	1930	1940	1950	1960	1970	1980	1990	2000	2007
1.489	1.413	1.389	1.313	1.141	1.187	1.107	1.011	718	780	532	453

Fuente: INE

Historio[redakti | redakti fonton]

Estas restaĵoj de Prahistorio. La plej frua mencio de tiu municipo estas de la 11-a jarcento rilate al la monaĥejo de Sankta Maria de Miera. En la 15-a jarcento la valo de la rivero Miera plue loĝiĝis kaj la lokanoj de la supra zono ekdisvolvigis paŝtistan socion por brutobredado de bovinoj tre diferenca etnografie, kun montara vaganta brutobredado ene de la zonaj limoj, kun gamo de altaĵoj de 500 metroj. El la Moderna Epoko, la kultivo de maizo alportita el Ameriko fare de la malkovrantoj, kaj de legomoj, ŝanĝis la manĝokutimaron de la lokanoj. La kultivo de la terpomoj, ankaŭ de amerika deveno, estis malfrua, kun enkonduko en la 19-a jarcento.

La aktiveco de la Reĝa Fabriko de Artilerio de La Cavada, dediĉita al produktado de kanonoj, munició kaj elementoj por fandado por la privata industrio, okazigis forstadon kaj senarbarigon en la tuta valo de la rivero Miera por nutri la altajn fornojn, ĝis la unuaj jardekoj de la 19-a jarcento; poste okazis la enkonduko de intensiva brutobredado de bovinoj Holstein Frisa, specializita en produktado de lakto, por kio oni nuligis restaĵojn de praarbaroj; tamen restis fagarbaroj kaj kverkaroj de alta valoro por biodiverseco. En la dua duono de la 20-a jarcento alvenis butano kaj elektro, novaj konstrumaterialoj (betono, briko, kaheloj...) kaj okazis reduktado de brutobredado, kiu abandonis la plej krutajn bienojn; tio ebligis la regeneradon de arbaroj sur deklivoj de la valo kaj en kelkaj altaj areoj.

La moderna municipo konstituiĝis en 1822.