Édouard Levé
| Édouard Levé | |
|---|---|
| |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 1-an de januaro 1965 en Neuilly-sur-Seine |
| Morto | 15-an de oktobro 2007 (42-jaraĝa) en Parizo |
| Mortokialo | pendumo |
| Lingvoj | franca |
| Ŝtataneco | Francio |
| Okupo | |
| Okupo | fotisto • verkisto • artisto |
Édouard LEVÉ (1-a de januaro, 1965 – 15-a de oktobro, 2007, Parizo) estis franca verkisto, artisto kaj fotisto.
Frua kariero[redakti | redakti fonton]
Levé estis mem-instruita kiel artisto kaj studis komercon ĉe la elita École supérieure des sciencoj économiques et commerciales. Li komencis pentri en 1991.[1] Levé faris abstraktajn pentraĵojn sed forlasis la kampon (asertante bruli plejparton de siaj pentraĵoj) kaj prenis koloran fotografion je sia reveno de influa du-monata vizito al Barato en 1995.[2]
Libroj kaj fotoj[redakti | redakti fonton]
Unua libro de Levé, Oeuvres (Verkoj, 2002), estas imaga listo de pli ol 500 malestantaj koncipaj artaĵoj de la aŭtoro, kvankam kelkaj de la ideoj estis prenitaj supre kiel la sidejoj de pli lastaj projektoj efektive kompletigitaj de Levé (ekzemple la fotografiaj libroj Amérique kaj Pornographie).[3][4]
Levé veturis en Usonon en 2002 laŭ antaŭaranĝita itinero, per kiu li dokumentis arbitrajn, sed sistemajn pilgrimadojn al foraj urbetoj kaj malsignifaj vilaĝoj kun gloraj aŭ plensignifaj nomoj kiel Delhio, Romo kaj Parizo, sed en aliaj landoj.[5] Samtempe li estis skribanta Autoportrait unu frazon ĉiutage kaj prenante la fotojn por la fotoserio Amérique, kiu bildigas malgrandajn amerikajn urbojn.[3]
Autoportrait konsistas tute de apartiĝinta, senalineaj propozicioj de la asertoj de la aŭtorita parolanto kaj mem-priskribo, "kolekto de fragmentoj" de "literatura kubismo."[1][4]
Lia fina libro, Suicido, kvankam fikcia, elvokas la suicidon de lia infanaĝa amiko 20 jarojn antaŭe, kion li menciis ankaŭ kiel "ŝoka malgranda afero, refaldita nonchalante..." en Autoportrait."[4] Li liveris la manuskripton al sia redaktoro dek tagojn antaŭ ol li mem suicidis estante 42-jaraĝa.[3]
Analizo de stilo[redakti | redakti fonton]
En mia junaĝo, mi kredis, ke vivinstrukcioj helpos min vivi, kaj memmortigaj instrukcioj morti. Precize priskribi mian vivon prenos min pli longe ol vivi ilin. Mi pensas, ke ekzistas vivo post vivo, sed ne ekzistas morto post morto. La plej bela tago de mia vivo eble finiĝis.
En la unua persono, laŭ hazarda ordo, en elmontrita prozo, radikala laŭ sia simpleco, la artisto akompanas nin dum sia tuta vivo: fakto post fakto, detalo post detalo, frazo post frazo.
Liaj dramaj fotaj serioj zorge rekreas detalajn kaj enigmajn scenojn kiel sonĝojn, formalajn ceremoniojn aŭ pornajn filmojn kaj rugbeoludojn (kiujn li kutimis reĝisori kun tute vestitaj aktoroj),
En la lasta jardeko de lia mallonga vivo, la arta laboro de Levé ankaŭ inkluzivis eksperimentan literaturan verkon, kiu nuntempe tre interesas la mondon. Autoportrait (Memportreto) gajnis multajn tradukojn kaj estis inter la finalistoj por la tradukita libro-premio 2013.
Premioj kaj honoroj[redakti | redakti fonton]
- 2013 Premio de la plej bone tradukita Libro, shortlist, Autoportrait[6]
Verkoj[redakti | redakti fonton]
- Fotografia serio
- 1999: Homonymes (portretoj de ordinaraj homoj kun la samaj nomoj kiel famaj homoj)
- 1999: Rêves Reconstitués
- 2000–2002: Angoisse, Philéas Fogg (fotas prenita ĉirkaŭ la urbo de Angoisse, kies nomas en la franca signifas "kordoloron")
- 2001–2002: Actualités (okazigitaj kaj anonimigitaj fotoj ludante sur la stereotipoj de gazetara fotografio)[7]
- 2002: Pornographie (vestita modelojn en pornografiaj pozicioj)
- 2003: Rugbeaj (modeloj en strato vestanta prezentita en rugbeo poziciigas sans pilko)
- 2003: Quotidien (ĵurnalo aŭ revuaj fotoj, kun aktoroj kiuj estas anonimigitaj kaj en ĉiutaga vestaĵo kontraŭ nigra fono)[8]
- 2003: Reconstitutions, Philéas Fogg, (kunveniganta la fotoj de Actualités kaj Quotidien)
- 2006: Fikcioj, P.O.L ("enigmatic" grupoj de nigra-vestitaj homoj kontraŭ nigra fono)
- 2006: Amérique, Léo Scheer, (fotoj de amerikaj urboj dividanta nomojn kun mondaj urboj)
- Aliaj libroj
- 2002: Oeuvres, P.O.L
- 2004: Revuo, P.O.L (ludado sur ĵurnalismaj stereotipoj en la modo de Actualités)
- 2005: Autoportrait, P.O.L; angla traduko Arkivigite je 2013-04-03 per la retarkivo Wayback Machine 2012, Dalkey Arkiva Gazetaro,
- 2008: Suicido, P.O.L; angla traduko Arkivigite je 2013-01-17 per la retarkivo Wayback Machine 2011, Dalkey Arkiva Gazetaro
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ 1,0 1,1 Boris Daireaux, "Edouard aux mains d’argent(ique)," Evene.fr, Novembro 2006
- ↑ Jacques Morice, "L'écrivain et photographe Edouard Levé est mort," Télérama, 22a de Oktobro, 2007
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Hugo Wilcken, "Happiness, Sadness, Death Arkivigite je 2017-08-26 per la retarkivo Wayback Machine," The Berlin Review of Books, 8a de Marto, 2010
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Zadie Smith, "New Books," Harper's Magazine, Majo 2011, pp. 67–70.
- ↑ "When I Look at a Strawberry, I Think of a Tongue," Paris Review, Spring 2011, No. 196
- ↑ 10a de Aprilo, 2013
- ↑ Magdalena Segertová, "La photo de presse et ses stéréotypes selon Edouard Levé," Czech Radio, November 28, 2003
- ↑ Bernd Schwandt, "Group Photography as a Means of Communicating with Groups," in Fine and Schwandt (eds.), Applied communication in organizational and international contexts, Röhrig Universitätsverlag, 2008, pp. 31f.
Literaturo[redakti | redakti fonton]
- Becker, Daniel Levin (August 6, 2014). Beaux Absents: On Inventorying What Does not Exit - Review: Works by Édouard Levé Translated by Jan Steyn (Dalkey Archive Press, July 2015) (6 August 2014). Alirita 2a de Januaro 2016.
- Stéphane Girard, Plasticien, écrivain, suicidé. Ethos auctorial et paratopie suicidaire chez Édouard Levé, Paris, L'Harmattan, "Sémantiques", 2014.
Eksteraj ligoj[redakti | redakti fonton]
- Galerie Loevenbruck (artisma reprezentado de Levé): Fotoj Arkivigite je 2011-10-02 per la retarkivo Wayback Machine, biografio Arkivigite je 2011-10-02 per la retarkivo Wayback Machine, libroj Arkivigite je 2011-10-02 per la retarkivo Wayback Machine, revizioj kaj gazetaro
- Eldonoj P.O.L. (la eldonejo de Levé), inkluzivanta videon de la aŭtora legado de Œuvres
- Mallonga eseo sur la estetiko de Levé, koncentranta precipe sur Laboroj
- Skribaj laboroj enreta: Eltiraĵo de Lorin angla traduko de Stein de Autoportrait (Pariza Revizio)
- Fota serio Amérique Arkivigite je 2011-06-02 per la retarkivo Wayback Machine
- Nekrologaj avizoj: Libération, de Philippe Lançon, 17a de oktobro, 2007; de Jacques Morice, Télérama, 22a de oktobro, 2007
- Adaptaj/omaĝoj de aliaj artistoj: Autoportrait(s), enreta plendetala desegna tributo al Levé (Granda Prix ETPA 2010) de Anne Gardes; CQPVD, ou Ce que parler veut ekstrema, 2008 teatra laboro de Jade Duviquet, adaptis parte de Autoportrait de Levé