Élie Fréron
| Élie Fréron | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| Persona informo | |||||
| Élie Fréron | |||||
| Naskiĝo | 20-an de januaro 1718 en Quimper | ||||
| Morto | 10-an de marto 1776 (58-jaraĝa) en Montrouge | ||||
| Lingvoj | franca vd | ||||
| Ŝtataneco | Francio  vd
| ||||
| Alma mater | Collège Louis-le-Grand (Paris) (en)  vd
| ||||
| Familio | |||||
| Infanoj | Louis-Marie Stanislas Fréron (en) vd
| ||||
| Profesio | |||||
| Alia nomo | Timorowitz Ablabew • Comtesse de C *** • F *** vd | ||||
| Okupo | ĵurnalisto filozofo literaturkritikisto verkisto vd
| ||||
| |||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Élie Catherine Fréron, naskiĝinta en Quimper la 20an de januaro 1718 kaj mortinta en Montrouge la 10an de marto 1776, estis franca ĵurnalisto, literatura kritikisto kaj polemikisto.
Verkoj
[redakti | redakti fonton]- Histoire de Marie Stuart, kun François-Marie de Marsy, abato de Marsy, 1742.
- Ode sur la bataille de Fontenoy, 1745.
- Lettres de la comtesse de ***, 1746.
- Lettres sur quelques écrits de ce temps, kun la abato de La Porte, 1749-1750 kaj 1752-1754, 13 vol.
- Opuscules, 1753, 3 vol.
- L'Année littéraire, 1754-1790, 290 vol.
- Histoire de l’empire d’Allemagne, 1771, 8 vol.
Bibliografio
[redakti | redakti fonton]- Jean Balcou, Fréron contre les philosophes, Genève, Droz, 1975.
- Jean Balcou, Le Dossier Fréron. Correspondances et documents, Genève, Droz, 1975.
- Jean Balcou, Sophie Barthélemy kaj André Cariou (dir.), Fréron, polémiste et critique d’art, Collection Interférences, 2001 (ISBN 2-86847-528-0).
- François Cornou, Elie Fréron (1718-1775), Trente années de luttes contre Voltaire et les philosophes du XVIIIe siècle, Paris (Champion) kaj Quimper (Le Goazion), 1922. Recenzo de Louis Marcel en la Revue d'histoire de l'Église de France, 1922, vol. 8, n° 41, p. 476-479, ĉe Persée.
- Charles Monselet, Fréron ou l’illustre critique, Paris, R. Pincebourde, 1864.
- Julien Trévédy, Fréron et sa famille d’après des documents authentiques & inédits rectifiant toutes les biographies, Saint-Brieuc, L. & R. Prud’homme, 1889.