4-Fenila-2-pentanono
4-Fenila-2-pentanono | ||
Kemia formulo | ||
4-Fenila-2-pentanono | ||
Alternativa(j) nomo(j) | ||
| ||
CAS-numero-kodo | 17913-10-9 | |
ChemSpider kodo | 78141 | |
PubChem-kodo | 86636 | |
Fizikaj proprecoj | ||
Aspekto | blanka aŭ flava solidaĵo | |
Molmaso | 162,23156 g mol−1 | |
Denseco | 0,956 g/cm−3[1] | |
Fandpunkto | 72°C | |
Bolpunkto | 230,2°C [2] 252°C [3] | |
Refrakta indico | 1,4983 | |
Ekflama temperaturo | 90,3°C [4] | |
Solvebleco | Akvo:0,089 g/L[5] | |
Mortiga dozo (LD50) | 5000 mg/kg (buŝe) | |
GHS etikedigo de kemiaĵoj | ||
GHS Damaĝo Piktogramo | ||
GHS Signalvorto | Averto | |
GHS Deklaroj pri damaĝoj | H315, H319, H335 | |
GHS Deklaroj pri antaŭgardoj | P261, P264, P271, P280, P302+352, P304+340, P305+351+338, P312, P321, P332+313, P337+313, P362, P403+233, P405, P501 | |
(25 °C kaj 100 kPa) |
Fenilpentanono aŭ 4-P2P aŭ 4-fenila-2-pentanono estas organika kombinaĵo rezultanta el oksidado de la 4-fenila-2-pentanolo. Ĝi estas blanka aŭ flava solidaĵo, nesolvebla en akvo. 4-Fenila-2-pentanono posedas 11 karbonatomojn, 14 hidrogenatomojn kaj 1 oksigenatomon. 4-Fenila-2-pentanono uzatas en kemiaj sintezoj kaj en la preparado de farmaciaĵoj kaj aromataĵoj. 4-Fenil-2-pentanono, ankaŭ konata kiel benzoetil-propanono, estas kemia komponaĵo, ofte uzata en la sintezo de kontraŭleĝaj drogoj kiel metamfetamino kaj amfetamino. Malgraŭ ĝia asocio al kontraŭleĝa drogproduktado, 4-P2P havas signifajn sciencajn esploraplikojn en la kampoj de kemio, biokemio, kaj farmakologio. Ĉi tiu artikolo provizos superrigardon pri la sintezometodo por 4-P2P, ĝiaj sciencaj esploraj aplikoj, mekanismo de ago, biokemiaj kaj fiziologiaj efikoj, avantaĝoj kaj limigoj por laboratoriaj eksperimentoj, kaj eblaj estontaj uzoj por esplorado.
La sintezo de 4-Fenil-2-pentanono implicas la reakcion de la fenila-2-propano kun acetila klorido en ĉeesto de katalizilo. Ĉi tiu reakcio rezultas la formadon de 4-Fenil-2-pentanono, kiu povas esti purigita per distilado aŭ rekristaliĝo.
4-Fenil-2-pentanono havas plurajn sciencajn esplorajn aplikojn, inkluzive de ĝia uzo kiel antaŭaĵo por la sintezo de farmaciaĵoj kaj kiel reakciaĵo en organika kemio. 4-Fenil-2-pentanono ankaŭ estas uzata kiel komenca materialo por la sintezo de diversaj heterociklaj komponaĵoj, kiuj havas eblajn aplikojn en medikamenta kemio.
Rilate al la mekanismo de ago de la 4-Fenil-2-pentanono, tamen, oni kredas ke ĝi funkcias kiel stimulaĵo de la centra nervosistemo pliigante la liberigon de dopamino kaj norepinefrino en la cerbo. 4-Fenil-2-pentanono ankaŭ pruviĝis malhelpi la rekapton de ĉi tiuj neŭrotransmisiiloj, kondukante al pliigitaj niveloj de dopamino kaj norepinefrino en la sinapta fendo.
4-Fenil-2-pentanono havas plurajn biokemiajn kaj fiziologiajn efikojn, inkluzive de pliigita korfrekvenco, sangopremo kaj korpa temperaturo. 4-Fenil-2-pentanono ankaŭ havas efikojn sur la centra nervosistemo, inkluzive de pliigita vigleco, eŭforio kaj malpliigita apetito. Longa uzo de 4-Fenil-2-pentanono povas konduki al toksomanio, toleremo kaj simptomoj de abstinado.
Sintezoj[redakti | redakti fonton]
Sintezo 1[redakti | redakti fonton]
- Preparado de la 4-Fenila-2-pentanono per oksidado de 4-fenila-2-pentanolo:
Sintezo 2[redakti | redakti fonton]
- Preparado de la 4-fenila-2-pentanolo per traktado de 4-fenila-2-kloro-pentano kaj natria hidroksido:
Sintezo 3[redakti | redakti fonton]
- Preparado de la 4-Fenila-2-pentanono per traktado de fenila-2-propano kaj acetila klorido:
Sintezo 4[redakti | redakti fonton]
- Preparado de la 4-Fenila-2-pentanono per traktado de 1-kloro-1-etilabenzeno kaj acetono: