4-Fenila-2-pentanono

El Vikipedio, la libera enciklopedio
4-Fenila-2-pentanono
Kemia formulo
C11H14O
4-Fenila-2-pentanono
Bastona kemia strukturo de la
4-Fenila-2-pentanono
4-Fenila-2-pentanono
Tridimensia kemia strukturo de la 4-Fenila-2-pentanono
Alternativa(j) nomo(j)
  • Benzoetil-propanono
  • Fenila 2-pentanono
CAS-numero-kodo 17913-10-9
ChemSpider kodo 78141
PubChem-kodo 86636
Fizikaj proprecoj
Aspekto blanka aŭ flava solidaĵo
Molmaso 162,23156 g mol−1
Denseco 0,956 g/cm−3[1]
Fandpunkto 72°C
Bolpunkto 230,2°C [2]
252°C [3]
Refrakta indico  1,4983
Ekflama temperaturo 90,3°C [4]
Solvebleco Akvo:0,089 g/L[5]
Mortiga dozo (LD50) 5000 mg/kg (buŝe)
GHS etikedigo de kemiaĵoj
GHS Damaĝo Piktogramo
07 – Toksa substanco
GHS Signalvorto Averto
GHS Deklaroj pri damaĝoj H315, H319, H335
GHS Deklaroj pri antaŭgardoj P261, P264, P271, P280, P302+352, P304+340, P305+351+338, P312, P321, P332+313, P337+313, P362, P403+233, P405, P501
Escepte kiam indikitaj, datumoj estas prezentataj laŭ iliaj normaj kondiĉoj pri temperaturo kaj premo
(25 °C kaj 100 kPa)

Fenilpentanono aŭ 4-P2P4-fenila-2-pentanono estas organika kombinaĵo rezultanta el oksidado de la 4-fenila-2-pentanolo. Ĝi estas blanka aŭ flava solidaĵo, nesolvebla en akvo. 4-Fenila-2-pentanono posedas 11 karbonatomojn, 14 hidrogenatomojn kaj 1 oksigenatomon. 4-Fenila-2-pentanono uzatas en kemiaj sintezoj kaj en la preparado de farmaciaĵoj kaj aromataĵoj. 4-Fenil-2-pentanono, ankaŭ konata kiel benzoetil-propanono, estas kemia komponaĵo, ofte uzata en la sintezo de kontraŭleĝaj drogoj kiel metamfetamino kaj amfetamino. Malgraŭ ĝia asocio al kontraŭleĝa drogproduktado, 4-P2P havas signifajn sciencajn esploraplikojn en la kampoj de kemio, biokemio, kaj farmakologio. Ĉi tiu artikolo provizos superrigardon pri la sintezometodo por 4-P2P, ĝiaj sciencaj esploraj aplikoj, mekanismo de ago, biokemiaj kaj fiziologiaj efikoj, avantaĝoj kaj limigoj por laboratoriaj eksperimentoj, kaj eblaj estontaj uzoj por esplorado.

La sintezo de 4-Fenil-2-pentanono implicas la reakcion de la fenila-2-propano kun acetila klorido en ĉeesto de katalizilo. Ĉi tiu reakcio rezultas la formadon de 4-Fenil-2-pentanono, kiu povas esti purigita per distilado aŭ rekristaliĝo.

4-Fenil-2-pentanono havas plurajn sciencajn esplorajn aplikojn, inkluzive de ĝia uzo kiel antaŭaĵo por la sintezo de farmaciaĵoj kaj kiel reakciaĵo en organika kemio. 4-Fenil-2-pentanono ankaŭ estas uzata kiel komenca materialo por la sintezo de diversaj heterociklaj komponaĵoj, kiuj havas eblajn aplikojn en medikamenta kemio.

Rilate al la mekanismo de ago de la 4-Fenil-2-pentanono, tamen, oni kredas ke ĝi funkcias kiel stimulaĵo de la centra nervosistemo pliigante la liberigon de dopamino kaj norepinefrino en la cerbo. 4-Fenil-2-pentanono ankaŭ pruviĝis malhelpi la rekapton de ĉi tiuj neŭrotransmisiiloj, kondukante al pliigitaj niveloj de dopamino kaj norepinefrino en la sinapta fendo.

4-Fenil-2-pentanono havas plurajn biokemiajn kaj fiziologiajn efikojn, inkluzive de pliigita korfrekvenco, sangopremo kaj korpa temperaturo. 4-Fenil-2-pentanono ankaŭ havas efikojn sur la centra nervosistemo, inkluzive de pliigita vigleco, eŭforio kaj malpliigita apetito. Longa uzo de 4-Fenil-2-pentanono povas konduki al toksomanio, toleremo kaj simptomoj de abstinado.

Sintezoj[redakti | redakti fonton]

Sintezo 1[redakti | redakti fonton]

  • Preparado de la 4-Fenila-2-pentanono per oksidado de 4-fenila-2-pentanolo:

4-fenila-2-pentanolo Fenila-2-pentanono

Sintezo 2[redakti | redakti fonton]

  • Preparado de la 4-fenila-2-pentanolo per traktado de 4-fenila-2-kloro-pentano kaj natria hidroksido:

4-fenila-2-kloro-pentano +natria hidroksido 4-fenila-2-pentanolo Fenila-2-pentanono

Sintezo 3[redakti | redakti fonton]

  • Preparado de la 4-Fenila-2-pentanono per traktado de fenila-2-propano kaj acetila klorido:

fenila-2-propano +acetila klorido Fenila-2-pentanono +klorida acido

Sintezo 4[redakti | redakti fonton]

  • Preparado de la 4-Fenila-2-pentanono per traktado de 1-kloro-1-etilabenzeno kaj acetono:

acetono + 1-kloro-etilbenzenoFenila-2-pentanono +klorida acido

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]

Referencoj[redakti | redakti fonton]