43957 Invernizzi
| 43957 Invernizzi | |
| asteroido | |
| asteroido | |
|---|---|
| Oficiala nomo | 43957 Invernizzi |
| Aliaj nomoj | 1997 CL13 |
| Malkovro | |
| Malkovrintoj | P. Sicoli kaj F. Manca |
| Dato de malkovro | 7-a de februaro 1997 |
| Loko de malkovro | Sormano (Italio) |
| Orbitaj ecoj | |
| Asteroida familio | asteroida zono vd |
| Granda duonakso - Periapsido - Apoapsido |
382,209 Gm (2,555 AU) 325,214 Gm (2,174 AU) 439,203 Gm (2,936 AU) |
| Discentreco | 0,1491 |
| Meza anomaliangulo | 204,318° Epoko 27-a de aprilo 2019 |
| Klinangulo | 8,507° |
| Periodo | 1491,629 tagoj (4,084 jaroj) |
| Longitudo de suprenira nodo |
138,464° |
| Argum. de periapsido | 322,260° |
| Terdistanco - Minimuma |
179,170 Gm (1,198 AU) |
| Fizikaj ecoj | |
| Diametro | 3,526 ± 0,665 km |
| Atmosferaj kaj surfacaj ecoj | |
| Geometria albedo | 0,325 ± 0,325 |
| Observaj ecoj | |
| Absoluta magnitudo | 14,4 |
43957 Invernizzi estas tre malgranda, treege hela asteroido de la ĉefa asteroida zono malkovrita la 7-an de februaro 1997 de la italaj astronomoj Piero Sicoli kaj Francesco Manca elde la Observatorio de Sormano en Lombardujo (Italio);
Nomo[redakti | redakti fonton]
Ĝia nomo honoras la italan amatoran astronomon Luca Invernizzi,[1] fondinton de la Associazione Astrofili Valtellinesi kaj kun-promociinton de la Observatorio Astronomia Giuseppe Piazzi.[2] Aŭtoro de multenombraj artikoloj pri astronomio por italaj gazetoj kaj revuoj, li estas aktiva membro de CieloBuio, asocio kontraŭ la luma poluo.
Notoj kaj referencoj[redakti | redakti fonton]
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
- Parametroj kaj simulado de orbito ĉe JPL Small-Body Database Lookup angle
- Objekto ĉe Minor Planet Center angle
- Objekto ĉe Space Reference angle
| Antaŭe: | Listo de asteroidoj (43001 – 44000) | Poste: |
|---|---|---|
| 43956 Elidoro | 43957 Invernizzi | (43958) 1997 CZ14 |