Andreas Kunad
| Andreas Kunad (1602-1662) | ||
|---|---|---|
 Bildo de Andreas Kunad, gravurita de Johann Caspar Höckner (1629-1670), en 1661.
| ||
| Persona informo | ||
| Naskiĝo | 5-a de aŭgusto 1602 en Döbeln Germana regno | |
| Morto | 15-a de marto 1662 en Wittenberg Germana regno | |
| Religio | luteranismo vd | |
| Lingvoj | germana vd | |
| Ŝtataneco | Germanio vd | |
| Alma mater | Universitato de Lepsiko Landesschule Pforta Universitato de Wittenberg | |
| Profesio | ||
| Okupo | teologo • universitata instruisto vd | |
| Aktiva en | Grimma • Wittenberg vd | |
| vd | Fonto: Vikidatumoj | |
Andreas Kunad (1602-1662) estis germana pedagogo, luterana teologo, rektoro kaj profesoro pri teologio en la Universitato de Wittenberg.
Biografio[redakti | redakti fonton]
.jpeg)
Naskita kiel filo de la konsilia ĉambristo de Döbeln Andreas Kunad kaj lia edzino Sibylla (naskita Wallrich), Kunad ricevis sian unuan edukadon en la urba lernejo de sia hejmurbo. Pro liaj atingoj, la urbestraro de Döbeln sendis lin al la Ŝtata Lernejo Pforta, kie li estis akceptita kiel lernanto en 1618. Ambaŭ gepatroj mortis dum liaj lernejaj tagoj, sed post ses jaroj li komencis studi ĉe la Universitato de Lepsiko. Li povis administri ĉi tiun studojn malgraŭ la monmalfacilaĵoj.
La respondeca teologo Mauritius Burchard (1586-1637) komence donis al li senpagan manĝadon kaj loĝadon dum unu jaro. Post unu jaro, per propeto de profesoro Johann Höpner (1582-1645), li ricevis balotan stipendion kaj li ankaŭ gajnis monon por sia vivado en libro-eldonejo. Pli malfrue Kunad alprenis plurajn postenojn kiel privata instruisto kaj ricevis la bakalaŭran ekzamenon en la filozofia fakultato post nur unu jaro. Post ricevi sian titolon kiel magistro en 1628, li prelegis kaj organizis disputojn. Ili estis tre sukcesaj, precipe ĉar Kunad interesiĝis ne nur pri filozofiaj studoj, sed ankaŭ pri teologio.
En 1630 li iris al la Ŝtata Lernejo Pforta kiel vicdirektoro, kie li estis prezentita la 16-an de julio. Post kiam Elias Ehinger (1673-1753) iris al Aŭgsburgo, Kunad alprenis lian postenon kiel rektoron en junio 1632. Dum tiu periodo en Pforta, la ligoj kun Lepsiko estis konservitaj, kie li estis nomumita licenciulo pri teologio en 1635 de la teologia profesoro en Lepsiko, Heinrich Höpner.
En 1638 Kunad estis nomumita inspektoro en Leisnig kaj en 1640 li translokiĝis al Grimma en la sama posteno. Li restis en Grimma dum dek du jaroj kaj, dum la Tridekjara Milito, li sukcesis malhelpi "Hans Christoph von Königsmarck" (1600-1663) plenumi la bruladon de la urbo. Ĉi tio altiris al li la respekton de la loĝantaro de Grimma, tiel ke li sentis sin tute komforta tie.
En 1652 vakis la posteno kiel teologia profesoro en la Universitato de Wittenberg. La 9-an de oktobro Kunad okupis kvare la teologian profesorecon, fariĝis asesoro de la konsistorio en Wittenberg kaj alprenis la administradon de la elektaj stipendioj. Dum siaj dek jaroj en la Universitato de Wittenberg, li okupis la oficon kiel dekano de la teologia fakultato kvin fojojn kaj estis dufoje rektoro de la universitato en la aŭtunaj semestroj en 1554 kaj 1660.
Post kiam severa febro atakis lin la 2-an de marto, 1662, li mortis la 15-an de marto, 1662 post longa malsana periodo kaj estis entombigita en la tombejo de la urba preĝejo en Wittenberg. Al lia memoro, tomba surskribo estis supozeble starigita en la urba preĝejo de Wittenberg, sed ĝi ne plu estas tie ekde 1896.
Verkaro[redakti | redakti fonton]
- Disputatio theologica de justificatione hominis peccatoris coram Deo, 1620
- De Merito Jesu Christi Theanthrōpu, Aegidius Strauch, 1652
- Disputatio Theologica De Merito Jesu Christi, 1652
- Disputatio theologica De Capite Ecclesiae Christianae genuino pariter et supposititio, 1653
- Rector Academiae Wittebergensis, Andreas Kunadus ... civibus academicis, 1654
- Disputatio theologica Anaskeuastikē de cultu Christi hominis, Aegidius Strauch, 1655
- Disputatio theologica De Ecclesiae Unitate, Jodoco Keddio Jes. potiss. opposita, Matthias Eber, 1655
- Rector Academiae Wittebergensis Andreas Kunadus ... , 1655
- Disputatio theologica De incarnatione filii Dei, 1656
- Disputationes in Epistolam ad Galatas, 1658
- De resurrectione mortuorum universali adornata, 1659
- Disputatio inauguralis De confessione Petri, et eam secuta Christi responsione, 1660
- Constantinus M. Evangelicus, Constantino Romano-Catholico Jod. Keddii Jes. oppositus, 1666
- Quatuor equites apocalypticos, Georg Caspar Kirchmaier, 1694
- Contemplatio ruinarum Babylonis iuxta anachorisin apocalypticam Johannis apost, Philipp Ludwig Hanneken, 1695
- Theses adversus Balth. Bekkerum circa operationes dæmonum in libro, quem vocat Die bezauberte Welt, Johann Christian Bremer, 1697
- Dissertatio Anti-Chiliastica ... De Praeconio Evangelii ante diem extremum solenniter iterando, 1699
- Consideratio Theologica Morbi Convvlsivi Et Phantasmatvm, Christian Andreas Schubart, 1717
- Controversia de indulgentiis, quam Annaebergae ante reformationem Ecclesiae, Johann Michael Kunad, 1722
- ductio novi Rectoris Gymnasii Islebiensis D. Jo. Chr. Wolfii, 1727
- Novvm Rectorem, dvosqve collegas in Gymnasivm Islebiense introdvctvrvs Lectori S. D., 1728
Literaturo[redakti | redakti fonton]
- Personensuche
- Post-Reformation Digital Library
- WorldCat Identities
- Deutsche Digitale Bibliothek
- CERL Thesaurus
- Die Stadt Grimma im Königreiche Sachsen, Christian Gottlob Lorenz, 1856
- Allgemeines Gelehrten-Lexikon, Christian Gottlieb Jöcher, 1750
Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]
- Elias Ehinger (1573-1653)[1]
- Gregorius Horstius la 1-a (1578-1636)
- Johann Hoepner (1582-1645)[2]
- Rupertus Meldenius (1582-1651)
- Aegidius Strauch la 1-a (1583-1657)
- Mauritius Burchard (1586-1637)
- Hans Christoph von Königsmarck (1600-1663)[3]
- Johann von Höveln (1601-1652)
- Christophorus Bulaeus (1602-1677)
- Abraham Teller (1609-1658)
- Gottfried Möbius (1611-1664)
- Johannes Hevelius (1611-1687)[4]
- Friedrich Rappolt (1615-1676)
- Johann Daniel Horstius (1616-1685)
- Johann Andreas Quenstedt (1617-1688)
- Johann Deutschmann(1625-1706)
- Gregorius Horstius la 2-a (1626-1661)[5]
- Jakob Tydäus (1628-1700)
- Friedrich Viccus (1629-1697)
- Johann Heinrich Höpner (1629-1691)[6]
- Aegidius Strauch la 2-a (1632-1682)
- Paul Philipp Röber (1632-1696)
- Jacob Henning (1633-1704)
- Georg Kaspar Kirchmaier (1635-1700)
- Philipp Ludwig Hanneken (1637-1706)
- Jacob Wächtler (1638-1702)
- Johann Andreas Kunad (15.10.1638-07.05.1693)
- Andreas Christoph Schubart (22.02.1629-16.08.1689)
- Christoph Andreas Schubart (1663-1723)[7]
- Polykarp Kunad (20.11.1668-06.04.1726)
- Andreas Kunad la 2-a (18.03.1677-24.04.1746)[8]
- Christian Gottlieb Jöcher (1694-1758)
- Walter Friedensburg (1855-1938)