Béla Halmay
| Béla Halmay | |
|---|---|
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 29-an de aprilo 1881 en Miskolc |
| Morto | 10-an de aprilo 1953 (71-jaraĝa) en Debrecen |
| Ŝtataneco | Hungario |
| Okupo | |
| Okupo | loka politikisto • juristo |
Béla Halmay [halmai], laŭ hungarlingve kutima nomordo Halmay Béla estis hungara notario, urbestro.
Béla Halmay[1] naskiĝis la 29-an de aprilo 1881 en Miskolc, li mortis la 10-an de aprilo 1953 en Debrecen.
Biografio[redakti | redakti fonton]
Béla Halmay maturiĝis en gimnazio en sia naskiĝurbo, poste li estis memserva soldato (1899–1900), pli poste li estis oficisto 2 jarojn en la policejo. Li studis juron en Luterana Jura Akademio (Eperjes), fine li doktoriĝis en Scienca Universitato Ferenc József en 1906. Dum la studentaj jaroj ekde 1904 li estis municipa oficisto en Miskolc. En 1909 li estis nomumita subnotario, en 1914 ĉefnotario. Li batalis dum la 1-a mondmilito, sed inter 1915-1922 li estis militkaptito en Krasnojarsk. Hejmenveninta lia posteno atendis lin. En 1926 li estis elektita vicurbestro, en 1935 urbestro de Miskolc. En 1938 li pensiuliĝis pro malbona sanstato. En 1952 li estis deportita al Hortobágy. Li ricevis militan premion. Li edziĝis en 1913, lia edzino naskis 2 gefilojn, baldaŭ li eksedziĝis kaj sola edukis la gefilojn.
Elektitaj kontribuoj[redakti | redakti fonton]
- Miskolc és Borsod–Gömör–Kishont egyelőre egyesített vármegyebeli községek (kunaŭtoro, 1929)
Memorigiloj[redakti | redakti fonton]
- memortabulo en Miskolc (2019) [1][rompita ligilo]