Bernát Munkácsi
Bernát Munkácsi | |
---|---|
Persona informo | |
Naskonomo | Munk Bernát |
Naskiĝo | 12-an de marto 1860 en Oradea |
Morto | 21-an de septembro 1937 (77-jaraĝa) en Budapeŝto, Hungario |
Tombo | Juda tombejo sur Kozma strato, 1B-22-1 |
Lingvoj | rusa • ĉuvaŝa • udmurta • mansa • oseta • hungara |
Ŝtataneco | Hungario |
Alma mater | Universitato Eötvös Loránd |
Memorigilo | |
Familio | |
Patro | Adolf Munk (en) |
Infano | Ernő Munkácsi |
Okupo | |
Okupo | lingvisto Turkologist (en) finnugristo etnografo orientalisto |
MUNKáCSI Bernát (munka:ĉi), ĝis 1881 Munk estis hungara lingvisto, etnologo, ano de MTA naskita en Nagyvárad la 12-an de marto 1860 kaj mortinta en Budapeŝto la 21-a de septembro 1937. Lia filo estis Ernő Munkácsi.
Biografio
[redakti | redakti fonton]Bernát Munkácsi devenis el juda familio. Li akiris pedagogian diplomon. En 1880 li trairis la vilaĝojn de ĉangoj en Moldavio por studadi iliajn lingvon kaj kutimojn. En 1885 helpe de MTA li studvojaĝis al udmurtoj en regiono de rivero Kamo kaj ĉuvaŝoj de Simbirsk. Inter 1888 – 1889 li aliris mansoj de Okcident-Siberio. Li redaktis longtempe la revuon Ethnographia. Li establis en 1900 kun Kunos Ignác la revuon Keleti Szemle. En 1904 li organizis la Hungaran Komision de Internacia Asocio de Mez- kaj Orientazio. Dum la Unua mondmilito (1915 – 1918) en militkaptitejoj rusaj inter udmurtoj kaj osetoj li kolektis lingvan kaj etnografian materialojn. En 1919 li estis universitato profesoro pri lingvokomparado.
Ĉefaj verkoj
[redakti | redakti fonton]- A moldvai csángók nyelvjárása (Bp., 1881);
- Votják népköltészeti hagyományok (Bp., 1887);
- Csuvas nyelvészeti jegyzetek (Egyet. Phil. Közl. 1887 – 1890);
- Újabb adalékok a magyar nyelv törők elemeihez (Bp., 1887);
- Nyelvészeti tanulmányok a vogulok földjén (Bpesti Szle, 1889);
- A magyar népies halászat műnyelve (Ethnographia, 1893);
- A votják nyelv szótára (1 – 4. füz. Bp., 1892 – 96);
- A finn-magyar d-l és d-z hangmegfelelésről (Bp., 1897);
- Árja és kaukázusi elemek a finn-magyar nyelvekben (Bp., 1901);
- Adalékok a magyar nyelv régi török és mongol elemeihez (Bp., 1902);
- Vogul névköltési gyűjtemény (I – VI., Bp., 1914);
- Kálmán Béla pluajn 2 volumojn eldonis el lia heredaĵo, Bp., 1953, 1963).
Bibliografio
[redakti | redakti fonton]- Zsirai Miklós: Finnugor rokonságunk (Bp., 1937);
- Munkácsi Noémi: Egy nagy magyar nyelvész (M. B. élete, 1943);
- Kálmán Béla: M. B. (Az MTA Nyelv- és Irod. tud. Oszt. Közl. XVI., 1960.)