Saltu al enhavo

Diskurso pri sciencoj kaj artoj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Discours sur les sciences et les arts
skribita verko
Aŭtoroj
Aŭtoro Jean-Jacques Rousseau
Lingvoj
Lingvo franca lingvo
Eldonado
Eldondato 1750
Ĝenro eseo
vdr

La Discours sur les sciences et les arts (Esperante Diskurso pri sciencoj kaj artoj) estas teksto de Jean-Jacques Rousseau verkita kadre de la konkurso kunvokita de la Akademio de Dijon de 1750. Jean-Jacques Rousseau donas la parolon al la romia heroo Fabricius per personigo en sia Discours. Premiita en la konkurso, Rousseau vidis sian eseon tre komentita kaj li ŝuldas al tiu sian famon, tre antaŭ sia opus magnum (majstroverko) Du contrat social.

Laŭ la konkursa regularo, la diskurso respondas al demando: nome determini ĉu  . Akra kritikanto de la tiamaj praktikoj, la aŭtoro prezentas en du partoj polemikon kontraŭ sciencoj kaj artoj, kiuj anstataŭ plibonigi la kutimaron apertigas la homojn for de la virto.

Kontraŭ la necerta kaj malutila konaro, Rousseau valorigas la nescion kaj la virtan simplecon. Li atakas la socian rafinecon de la homoj alkutimigitaj al sciencoj kaj artoj, kontraŭ la bildo de homoj fortaj kaj militemaj. Laŭ Rousseau, sciencoj kaj artoj faris nur korupti la kutimaron kaj kamufli la tiranecon okupigante la homojn al banalaĵoj per forgeso de ilia servuteco.

Bibliografio

[redakti | redakti fonton]
  • Gérald Allard, « La Pensée de Jean-Jacques Rousseau dans les Discours », Laval Théologique & Philosophique, Juin 1984, numero 40 (2), paĝoj 187-202.
  • Marcel Francon, « Sur deux additions faites par Rousseau à son premier discours », Modern Language Notes, Mai 1947, numero 62 (5), paĝoj 342-43.
  • Victor Goldschmidt, « La constitution du Discours sur les sciences et les arts de Rousseau. », Revue d’Histoire Littéraire de la France, 1972, numero 72, paĝoj 406-27.
  • Victor Goldschmidt, « Le Problème de la civilisation chez Rousseau (et la réponse de D'Alembert au Discours sur les sciences et les arts) », Jean-Jacques Rousseau et la crise contemporaine de la conscience, Paris, Beauchesne, 1980, paĝoj 269-316.
  • Kiyotaka Kawaï, « Politique et culture dans le Discours sur les sciences et les arts et dans la Lettre à d’Alembert », Jean-Jacques Rousseau, politique et nation, Paris, Champion, 2001, paĝoj 823-29.
  • Michel Launay, « Les Pouvoirs du mot peuple chez Jean-Jacques Rousseau », Peuple et pouvoir : études de lexicologie politique, Lille, PU de Lille, 1981, paĝoj 117-125.
  • Michel Launay, « Vocabulaire de la politique et vocabulaire de la morale dans le Discours sur les sciences et les arts et la polemique née de ce discours », Hommage à Pierre Nardin (philologie et littérature françaises), Monaco, Belles Lettres, 1977, paĝoj 157-66.
  • Jean-Pierre Le Bouler, « D’Alembert et le 'premier discours' de Rousseau », Studi Francesi, May-Aug. 1987, numero 31 (2), paĝoj 203-215.
  • Chun-Bok Lee, « La Mise en accusation de la société civilisée dans le premier discours de J.-J. Rousseau », Journal: College of Arts & Essays, Hankuk University of Foreign Studies, Seoul, 1988, numero 21, paĝoj 257-269.
  • Louise Marcil-Lacoste, « Rousseau et ses concurrents », Studies on Voltaire and the Eighteenth Century, 1992, numero 303, paĝoj 250-55.
  • Roseann Runte, « L’Usage de la rhétorique dans les Discours », Études sur le Discours de Rousseau, Ottawa, N. Amer. Assn. for the Study of Jean-Jacques Rousseau, numero 1988, paĝoj 73-80.
  • Jean Terrasse, « La Statue de Glaucus », Études sur le Discours de Rousseau, Ottawa, N. Amer. Assn. for the Study of Jean-Jacques Rousseau, numero 1988, paĝoj 61-71.
  • Raymond Trousson, « Deŭ lettres du p. Castel à propos du Discours sur les sciences et les arts », Essays on Diderot and the Enlightenment in Honor of Otis Fellows, Genève, Droz, 1974, paĝoj 292-301.

Vidu ankaŭ

[redakti | redakti fonton]