Emil Adorján
| Emil Adorján | ||
|---|---|---|
| Persona informo | ||
| Naskiĝo | 15-an de aŭgusto 1873 en Oradea | |
| Morto | 30-an de novembro 1943 (70-jaraĝa) en Mauthausen | |
| Lingvoj | rumana • hungara vd | |
| Ŝtataneco | Rumanio • Hungario vd | |
| Familio | ||
| Gefratoj | Ármin Adorján vd | |
| Infanoj | Pál Adorján • Péter Adorján vd | |
| Profesio | ||
| Okupo | ĵurnalisto • verkisto • juristo vd | |
| vd | Fonto: Vikidatumoj | |
ADORJÁN Emil [pr. adorja:n], ĝis 1890 Auspitz estis hungara verkisto, advokato naskiĝinta en Nadjvarado en 1873 kaj mortinta en Mauthausen en 1944. Lia frato estis Ármin Adorján, li estis patro de Pál Adorján kaj Péter Adorján.
Kariero[redakti | redakti fonton]
Adorján studis en Budapeŝto kaj Berlino, poste li malfermis advokatoficejon en sia naskiĝurbo. Li redaktis la gazeton Gyorsírók Lapja, li verkis ankaŭ lernolibron pri stenografio. Li estis kunlaboranto de la gazeto Nagyvárad, amiko de Endre Ady.
Verkoj[redakti | redakti fonton]
- Tizenöt gyorsírási óra, Nagyvárad, 1891;
- Olivia bosszúja, romano, Nagyvárad, 1895;
- Komoly pillanatok, humuraĵoj, Nagyvárad, 1899;
- Osztrák jog, Nagyvárad, 1900.
Fontoj[redakti | redakti fonton]
- Új Magyar Irodalmi Lexikon