Fernando Vallejo
Salti al navigilo
Salti al serĉilo
| Fernando Vallejo | |
|---|---|
| |
| Personaj informoj | |
| Naskiĝo | 24-an de oktobro 1942 (76-jara) en Medeĝino |
| Ŝtataneco | Kolombio |
| Alma mater | Nacia Universitato de Kolombio • Pontifika Universitato Ksavera |
| Profesio | biologo, reĝisoro, verkisto, scenaristo |
| Lingvoj | hispana lingvo |
| Verkaro | Our Lady of the Assassins Q5824623 |
Fernando VALLEJO RENDÓN [Fernándo Valjéĥo Rendón] (naskiĝis la 24-an de oktobro 1942 en Medellín, Antjokio, Kolombio) estas kolombia verkisto, filmreĝisoro kaj biologo.
Enhavo
Verkaro[redakti | redakti fonton]
Romanoj[redakti | redakti fonton]
- La virgen de los sicarios (La virgulino de la murdistoj) (1994)
- El río del tiempo (La rivero de la tempo) (1999). Membiografia verkaro en kiu estas kolektitaj:
- Los días azules (1985)
- El fuego secreto (1987)
- Los caminos a Roma (1988)
- Años de indulgencia (1989)
- Entre fantasmas (Inter fantomoj) (1993)
- El desbarrancadero (2001) Honorita per la Literaturpremio Rómulo Gallegos je sia 13-a enmanigo (2003)
- La rambla paralela (2002)
- Mi hermano el alcalde (Mia frato la urbestro) (2004)
- El don de la vida (2010)
Biografioj[redakti | redakti fonton]
- El mensajero (1991), biografio de Porfirio Barba-Jacob.
- Almas en pena, chapolas negras (1995), biografio de José Asunción Silva.
Literaturo/filologio/lingvistiko[redakti | redakti fonton]
- Logoi. Una gramática del lenguaje literario (1983)
Eseoj[redakti | redakti fonton]
- Pri vivscienco: La tautología darwinista (1998)
- Pri fiziko: Manualito de imposturología física (2005)
- Pri religio: La puta de Babilonia (2007)
Filmoj[redakti | redakti fonton]
Kiel reĝisoro[redakti | redakti fonton]
- Crónica roja (1977)
- En la tormenta (1980)
- Barrio de campeones (1983)
Kiel scenaristo[redakti | redakti fonton]
- La virgen de los sicarios (La virgulino de la murdistoj) (2000)
Kiel aktoro[redakti | redakti fonton]
- La desazón suprema: Retrato de incesante de Fernando Vallejo (La maltrankvilo pleja: Senĉesa portreto de Fernando Vallejo) (2003)
Fernando Vallejo kaj Esperanto[redakti | redakti fonton]
En sia verko Inter fantomoj Vallejo rakontas, ke lia onklo Iván estis esperantisto:
„ Mi tío Iván, el dermatólogo, el que se especializó en la Argentina, recetaba una pomadita de cera de abeja incolora, inodora. Pero con tal convicción que: "A la salida le paga a la señora dos pesos". Dos nada más, era un santo. Y un sabio. Sabía, aparte de las lenguas manidas, hebreo, sánscrito, hindi y esperanto, y estaba aprendiendo chino y volapuk cuando se dejó morir. - Mia onklo Iván, la dermatologo, tiu, kiu specialiĝis en Argentino, preskribis pomadeton abelvaksan nekoloran, neodoran. Sed per tia konvinko, ke: "Dum eliro vi pagu al la sinjorino du pesojn". Du, nenio pli; li estis sanktulo. Kaj saĝulo. Li scipovis, aldone al la gurditaj lingvoj, la hebrean, la sanskritan, la hindian kaj Esperanton, kaj li estis lernanta kaj la ĉinan kaj volapukon ekkiam li lasis sin morti. ”
— El río del tiempo, p. 624
