El Vikipedio, la libera enciklopedio
Filipo, latine Philippus, estis kontraŭpapo unu tagon, la 31-a de julio 768. Li estis kirkestro de abatejo en Romo, 768, post la morto de papo Paŭlo la 1-a, Christophorus, kanceliero de eklezio, helpata de reĝo de longobardoj, eksigis la kontraŭpapon Konstanteno la 2-a. La generalo de longobardoj Valdipertus, kiel reprezentanto de reĝo Desiderio, elektis Filipon kiel papon, sed Christophorus ne akceptis lin. Filipo devis rezigni la papecon kaj estis arestita en abatejo, kaj Stefano la 3-a estis elektita papo de Christophorus kaj Desiderio.
