Gabriel Miró
| Gabriel Miró | |
|---|---|
| |
| Persona informo | |
| Naskonomo | Gabriel Francisco Víctor Miró y Ferrer |
| Naskiĝo | 28-an de julio 1879 en Alakanto |
| Morto | 27-an de majo 1930 (50-jaraĝa) en Madrido |
| Tombo | Almudena Cemetery |
| Lingvoj | hispana |
| Ŝtataneco | Hispanio |
| Alma mater | Universitato de Valencio • Universitato de Granado |
Subskribo 
| |
| Okupo | |
| Okupo | verkisto • ŝtata funkciulo |
Gabriel MIRÓ Ferrer (Alakanto, 28a de julio 1879 - Madrido, 27a de majo 1930) estis hispana verkisto, enkadrita plej ofte en la nomita "generacio de 1914" aŭ "novecentismo".
Biografio[redakti | redakti fonton]
Li studis juron, malsukcesis iĝi juĝisto kaj iĝis funkciulo en Alakanto. En 1908 li gajnis sian unuan literaturan premion. Inter aliaj omaĝis lin Ramón María del Valle-Inclán, Pío Baroja kaj Felipe Trigo. Li ekkunlaboris kiel ĵurnalisto por gazetoj kiel Heraldo de Madrid, Los Lunes de El Imparcial, ABC kaj El Sol de Madrido, kaj Caras y Caretas kaj La Nación de Bonaero. Ekde 1914 loĝis kaj laboris en Barcelono, unue por religia enciklopedio, kaj inter 1914 kaj 1920 li kunlaboris en la barcelona gazetaro: Diario de Barcelona, La Vanguardia kaj La Publicidad. Li translokiĝis al Madrido nomumita en 1920 funkciulo de ministerio kaj tie restis la dek lastajn jarojn de sia vivo. En 1927 li estis proponita por la Real Academia Española, sed li ne estis elektita, eble pro skandalo starigita pro sia romano El obispo leproso (La lepra episkopo), kiu estis konsiderata kontraŭklerika.
Verkoj[redakti | redakti fonton]
- La mujer de Ojeda, 1901.
- Hilván de escenas, 1903.
- Del vivir, 1904.
- La novela de mi amigo, Alicante, 1908.
- Nómada, 1908.
- La palma rota, 1909
- El hijo santo, 1909, novelo
- Amores de Antón Hernando, 1909, novelo
- Las cerezas del cementerio, 1910
- La señora, los suyos y los otros, 1912, novelo
- Del huerto provinciano, Barcelona, 1912, rakontoj
- El abuelo del rey, Barcelona, 1915.
- Dentro del cercado, Barcelona, 1916.
- Figuras de la Pasión del Señor, 1916 y 1917.
- Libro de Sigüenza, 1917.13
- El humo dormido, Madrid, 1919.
- El ángel, el molino y el caracol del faro, Madrid, 1921.
- Nuestro padre San Daniel, Madrid, 1921.
- Niño y grande, Madrid, 1922.
- El obispo leproso, Madrid, 1926.
- Años y leguas, Madrid, 1928.
Literaturo[redakti | redakti fonton]
- Guardiola Ortiz, José, Biografía íntima de Gabriel Miró. Alicante: Imprenta Guardiola, 1935.
- Ramos, Vicente, El mundo de Gabriel Miró. Madrid: Gredos, 1964.
- López Landeira, Richard, Gabriel Miró: Trilogía de Sigüenza, Estudios de Hispanófila, Department of Romance Languages. University of North Carolina, 1972.
- Guillermo Laín Corona, Retrato liberal de Gabriel Miró, Sevilla, Renacimiento, 2015.
- Guillermo Laín Corona. Proyecciones de Gabriel Miró en la narrativa española de postguerra, Woodbridge, Tamesis, 2014.
- Francisco Márquez Villanueva, La esfinge mironiana y otros estudios sobre Gabriel Miró, Alicante, Instituto de Cultura "Juan Gil-Albert", 1990.
- En tiu ĉi artikolo estas uzita traduko de teksto el la artikolo Gabriel Miró en la hispana Vikipedio.