Guaro

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Kiel legi la taksonomionVikipedio:Kiel legi la taksonomion
Kiel legi la taksonomion
guaro

Biologia klasado
Regno: Plantoj Plantae
Divizio: Angiospermoj Magnoliophyta
Klaso: dukotiledonuloj dicotyledones
Ordo: Fabaloj Fabales
Familio: Fabacoj Fabaceae
Subfamilio: Faboideae
Genro: Cyamopsis
Specio: C. tetragonoloba
Cyamopsis tetragonoloba
(L.) TAUB.
Aliaj Vikimediaj projektoj
vdr
guaro kun terpomoj la la hinda maniero

Guaro (Cyamopsis tetragonoloba), aŭ guarfabo estas utilplanto el la familio de la Fabacoj (Fabaceae), subfamilio Faboideoj (Faboideae). Ĝi estas proksime parenca al faboj kaj fazeoloj.

Priskribo[redakti | redakti fonton]

Guaro atingas kreskoalton de ĝi du metroj. La planto ricevas ĉ. 10 cm longajn guŝojn kun ovalaj, ĉ. 5 mm grandaj semoj.

Dsivastigo[redakti | redakti fonton]

Guaro verŝajne originas en Hindujo, eble ankaŭ en meza Afriko. La ĉefaj kultivregionoj estas en Hindujo kaj Pakistano. Ĝi eventuale devenas de la sovaĝa planto Cyamopsis senegalensis.

Uzado[redakti | redakti fonton]

La folioj kaj la freŝaj guŝoj estas manĝataj kiel legomo. La tuta planto taŭgas kiel furaĝo. Ankaŭ la sekaj semoj („guarkernoj“).

La plej grava produkto de tiu planto estas guarano, guarfaruno aŭ guargumo, kiu ĉefe konsistas el la oligosaĥarido guarano. La ekstera tavolo kaj la ĝermo estas apartigata de la semoj antau ili estas muelataj. Guarfaruno estas dikiĝsubstanco por multaj nutraĵoj (manĝa aldonaĵo E 412). Similaj substancoj estas Gummi arabicum kaj faruno el la semoj de karobarbo (vidu ankaŭ plantgumo).

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]

Literaturo[redakti | redakti fonton]

  • Rakesh Pathak: Clusterbean: Physiology, Genetics, and Cultivation. Springer, Singapur 2015, ISBN 978-981-287-905-9

Referencoj[redakti | redakti fonton]

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]