Heinz Heimsoeth
| Heinz Heimsoeth | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Persona informo | |||||
| Heinz Heimsoeth | |||||
| Naskiĝo | 1-an de januaro 1886 en Kolonjo | ||||
| Morto | 1-an de januaro 1975 (89-jaraĝa) en Kolonjo | ||||
| Lingvoj | germana vd | ||||
| Ŝtataneco | Germanio vd | ||||
| Alma mater | Universitato de Marburg • Universitato de Hajdelbergo • Humboldt-Universitato en Berlino vd | ||||
| Partio | Nacisocialisma Germana Laborista Partio vd | ||||
| Familio | |||||
| Infanoj | Harald Heimsoeth vd | ||||
| Parencoj | Friedrich Heimsoeth • Gottfried Ludolf Camphausen vd | ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | filozofo • universitata instruisto vd | ||||
| Aktiva en | Kolonjo • Marburg vd | ||||
| |||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Heinz HEIMSOETH (Köln, 12a de aŭgusto 1886 - 10a de septembro 1975), estis germana historiisto kaj filozofo.
Biografio[redakti | redakti fonton]
Li estis profesoro en la universitatoj de Marburgo, Köln kaj Istanbulo. Ekde 1923 li estis profesoro de la universitato de Königsberg. Li estis influita de la novkantismo de la Skolo de Marburgo, de la francoj Henri Bergson kaj Émile Boutroux, kaj de la germanoj Alexander Pfänder kaj Max Scheler.
Verkoj[redakti | redakti fonton]
- Die sechs großen Themen der abendländischen Metaphysik und der Ausgang des Mittelalters, Stilke, Berlin 1922, Nachdruck der unveränderten 3. Auflage, Wissenschaftliche Buchgesellschaft, Darmstadt 1987, (ISBN 3-534-00076-5),
- Fichte, E. Reinhardt, München 1923
- Metaphysik der Neuzeit, München/Berlin 1934, Nachdruck Oldenboug, München 1967
- Geschichtsphilosophie, Bouvier, Bonn 1948
- Metaphysische Voraussetzungen und Antriebe in Nietzsches "Immoralismus", Steiner, Mainz 1955
- Windelband, Wilhelm: Lehrbuch der Geschichte der Philosophie. Mit einem Schlußkapitel "Die Philosophie im 20. Jahrhundert" und einer Übersicht über den Stand der philosophiegeschichtlichen Forschung, edited by Heinz Heimsoeth, Tübingen 1957, (ISBN 3-16-838032-6)
- Atom, Seele, Monade. Historische Ursprünge und Hintergründe von Kants Antinomie der Teilung, Steiner, Mainz 1960
- Studien zur Philosophiegeschichte, Kölner Universitätsverlag, Köln 1961
- Hegels Philosophie der Musik, Bouvier, Bonn 1964 (aus Hegel-Studien Bd. 2, 1963, S. 162 – 201)
- Transzendentale Dialektik. Ein Kommentar zu Kants Kritik der reinen Vernunft, 4 Bände, de Gruyter, Berlin 1966–71
- Studien zur Philosophie Immanuel Kants, Bouvier, Bonn 2. Aufl. 1971, (ISBN 3-416-00437-X)
- Nicolai Hartmann und Heinz Heimsoeth im Briefwechsel, Frida Hartmann & Renate Heimsoeth (Hrsg.), Bonn, 1978.
Referencoj[redakti | redakti fonton]
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
- En tiu ĉi artikolo estas uzita traduko de teksto el la artikolo Heinz Heimsoeth en la hispana Vikipedio.