István Szőcs
Aspekto
István Szőcs | |||||
---|---|---|---|---|---|
Persona informo | |||||
Naskiĝo | 2-an de aŭgusto 1928 en Târgu Mureș | ||||
Morto | 10-an de septembro 2020 (92-jaraĝa) en Kluĵo | ||||
Lingvoj | rumana vd | ||||
Ŝtataneco | Rumanio vd | ||||
Familio | |||||
Edz(in)o | Ráchel Szőcs vd | ||||
Infanoj | Géza Szőcs vd | ||||
Profesio | |||||
Okupo | ĵurnalisto literaturkritikisto verkisto tradukisto vd | ||||
Laborkampo | Hungara literaturo vd | ||||
| |||||
| |||||
vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
SZŐCS István [sOeĉ] estis hungara verkisto, kritikisto kaj kulturhistoriisto naskita la 2-an de aŭgusto 1928 en Târgu Mureş mortis la 10-a de septembro 2020. Li estis la edzo de poetino, tradukistino Ráchel Szőcs, patro de poeto Géza Szőcs.
Biografio
[redakti | redakti fonton]István Szőcs finis en Bolyai Tudományegyetem fakon de pedagogio-psikologio en 1951. Ekde 1951 li estis redaktoro de la Junulara Libroeldonejo en Kluĵo, ekde 1958 de la revuo Utunk, ekde 1968 ĝis sia pensiiĝo 1989 de ĵurnalo Előre. Ekde 1990 li estis ĉefkunlaboranto de Helikon.
Volumoj
[redakti | redakti fonton]- Kritikus holdtölte (romano, 1965);
- Rovarcsapda (kriminalromano, 1969);
- Üvegfedő (romano, 1971);
- Más is ember (etiketo, 1975);
- Selyemsárhajó (kulturhistoriaj studoj, 1979);
- Az inga félrejár (studoj, artikoloj, 2004.).
- Délibábos ég alatt, 2013.
Fontoj
[redakti | redakti fonton]Bibliografio
[redakti | redakti fonton]- Nemes Anna Borbála: Látogatóban Szőcs Istvánnál, Budapest, 2004.