José Ángel Gayol
| José Ángel Gayol | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| Persona informo | |||||
| Naskonomo | José Ángel García Fernández | ||||
| Naskiĝo | 11-an de aŭgusto 1977 (46-jaraĝa) en Mieres | ||||
| Lingvoj | astura • hispana vd | ||||
| Ŝtataneco | Hispanio vd | ||||
| Alma mater | Universitato de Oviedo • UNED vd | ||||
| Profesio | |||||
| Alia nomo | José Ángel Gayol vd | ||||
| Okupo | verkisto vd | ||||
| |||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
José Ángel García Fernández (11-a de aŭgusto 1977, Mieres), pli konata kiel José Ángel Gayol, estas poeto, eseisto, rakontisto kaj literatura kritikisto verkanta en la astura kaj hispana lingvoj. Iliaj artikoloj kaj recenzoj estis publikigitaj en la revuoj Atlántica XII, Clarín, Reloj de Arena, Paralelo Sur, Formientu, esTandoriu aŭ la gazeto La Nueva España i.a.
En 2010 li gajnis la premion Asturies Xoven (Juna Asturio) pri teatraĵo per la verko Ensin noticies del fin del mundu[1] (Sen novaĵoj pri la mondofino). En 2011 li gajnas la premion Elvira Castañón pro sia libro Los poemes del oriental[2] (La poemoj de la orientulo) kaj la premion Fernán Coronas per la poemaro Los suaños y los díes[3] (la sonĝoj kaj la tagoj). En 2012 li estis premiita per la Premio Xuan María Acebal pri poezio per El llibru de les coses misterioses[4] (La libro de la misteriaĵoj), konfirminte sin kiel “unu el la poetoj en la astura plej elstaraj de sia generacio”[5]. En 2015 gajnis li la premion pri eseo Fuertes Acevedo "Vértigu. L'atracción del abismu na sociedá contemporánea"[6] (La allogo de l' abismo ĉe la nuntempa socio). En 2018 li sukcesis gajni la 2-an konkurson pri mallongaj rakontoj "Xosé Caveda y Nava"[7] per la verko Tolo que sé sobre toles coses (Ĉion kion mi scias pri ĉiuj la aferoj).
Li ankaŭ publikigis kaj premiiĝis en tre diversaj genroj: poezio, infana rakontado, romano (Argonautes) aŭ rakontoj.[8][9]
Esperanto[redakti | redakti fonton]
José Ángel Gayol agadas en la regiona Esperanto-movado kie li prelegis interalie pri Esperanto kaj la proleta klaso en 2017[10][11].
Verkaro[12][redakti | redakti fonton]
- Argonautes (2007)
- Ensin noticies del fin del mundu (2011)
- Los poemes del oriental (2013)
- El Llibru de les coses misteriores (2013)
- Los suaños y los díes (2014)
- Una selmana y otros díes (2015)
- Vértigu (2016)
- Exercicios d’asturianu (2016)
- En primera persona (2019)
Referencioj[redakti | redakti fonton]
- ↑ "Rodrigo Olay, José Antonio Calzón y José Ángel Gayol, premios 'Asturias Joven' de Poesía, Narrativa y Textos Teatrales". (hispane)
- ↑ [1]
- ↑ "José Ángel Gayol faise col Fernán Coronas por Los suaños y los díes". (asturia)
- ↑ "José Ángel Gayol, premiu Xuan María Acebal de poesía con ‘El llibru de les coses misterioses’". (asturia)
- ↑ "José Ángel Gayol se alza con el premio de ensayo "Fuertes Acevedo"". (hispane)
- ↑ "Gayol analiza el "vértigo" que produce el mundo moderno capitalista en su último ensayo". (hispane)
- ↑ José Ángel Gayol gana’l II Premiu de rellatos Xosé Caveda y Nava formientu.com konsultita 06.12.2018
- ↑ "José Ángel Gayol gana el I Concurso «Conceyu de Piloña» de narraciones cortas en asturiano". (hispane)
- ↑ "Sograndio entrega los premios de 'Los Bilordios de Pinón'". (hispane)
- ↑ "Carleos: "El esperanto sería eficaz contra el imperialismo lingüístico del inglés"". (hispane)
- ↑ Bitbulteno de Hispana Esperanto-Federacio. N-ro 38 (esperante). Arkivita el la originalo je 2020-07-12. Alirita 2020-07-11.
- ↑ José Ángel Gayol presenta «En primera persona» en Xixón formientu.com konsultita 05.02.2020
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]