Katalin Kemény
| Katalin Kemény | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Persona informo | |||||
| Naskiĝo | 31-an de aŭgusto 1909 en Turda | ||||
| Morto | 10-an de januaro 2004 (94-jaraĝa) en Budapeŝto | ||||
| Lingvoj | franca • hungara vd | ||||
| Ŝtataneco | Hungario vd | ||||
| Familio | |||||
| Patro | Gábor Kemény (pedagogo) vd | ||||
| Edz(in)o | Béla Hamvas vd | ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | tradukisto • verkisto • arthistoriisto vd | ||||
| |||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
KEMÉNY Katalin [keme:nj] estis hungara verkistino, arthistoriistino, tradukistino naskita la 31-an de aŭgusto 1909 en Torda kaj mortinta la 10-a de januaro 2004 en Budapeŝto. Ŝi estis la edzino de verkisto Béla Hamvas.
Biografio[redakti | redakti fonton]
Katalin Kemény diplomiĝis pri hungara kaj franca lingvoj en 1931 en la Scienca Universitato Péter Pázmány. Ŝi vivis ekde 1920 kun sia familio en Budapest. Ĝis 1947 ŝi publikis novelojn, studojn. En jaroj 1948-1949 la komunista ŝtato malpermesis la publikadon de la verkoj ŝiaj kaj de ŝiaj edzoj. Ekde 1968 ŝi priokupiĝis la verkan postrestaĵon de ŝia edzo kaj de eldonado de ĝi. Ekde 1988 ŝi denove publikis arthistoriajn studojn. Ekde 2000 ŝi estas anino de la Magyar Művészeti Akadémia.
Pli gravaj verkoj[redakti | redakti fonton]
- Erdélyi emlékírók (1932),
- Alain, a moralista művészetfilozófiája, Élők és holtak (eseo, 1946),
- Forradalom a művészetben. Absztrakció és szürrealizmus Magyarországon (kun Béla Hamvas, 1947),
- Labdajáték (mistertearaĵo, 1988),
- Az ember, aki ismerte saját neveit. Széljegyzetek Hamvas Béla Karneváljához (1990),
- ... de a sivatag. Levelek a halott baráthoz (romano, eseoj, 1993),
- Sztélé nagyanyámnak (2002),
- A hely ismerője (eseoj, 2006).
Fontoj[redakti | redakti fonton]
- Magyar Művészeti Akadémia [1] Arkivigite je 2008-04-18 per la retarkivo Wayback Machine