La Nigra Insulo
|
Por samtitola artikolo vidu la paĝon Nigra Insulo. |
| La Nigra Insulo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Origine | L'Île Noire | ||||
| |||||
| comic book album | |||||
| Aŭtoroj | |||||
| Aŭtoro | Hergé | ||||
| Lingvoj | |||||
| Lingvo | franca lingvo | ||||
| Eldonado | |||||
| Eldondato | 1938 | ||||
| Eldoninto | Esperantix | ||||
| Eldonejo | Casterman | ||||
| Trajtoj | |||||
| Paĝoj | 62 | ||||
| ISBN | 2-907120-01-8 | ||||
| Ĝenro | bildliteraturo | ||||
| Tradukado | |||||
| Tradukinto | Jo-Petro Danvy | ||||
| Eldonjaro de tradukita versio | 1987 | ||||
| |||||
La Nigra Insulo (france L'Île Noire) estas la sepa el la Aventuroj de Tinĉjo, klasika bildrakontaro fare de la belga desegnisto Hergé.
Ĝi estis tradukita en Esperanton en 1987 fare de Jo-Petro Danvy.
Rakonto
[redakti | redakti fonton]Dum unu el siaj promenoj, Tinĉjo kaj Miluo vidas aviadilon kiu ŝajnas havi problemojn. Alproksimiĝante, Tinĉjo estas pafita kaj la aviadilo foriĝas. Post resaniĝo en hospitalo, li ekscias ke la aviadilo kraŝis en Anglio. Tinĉjo iras al Britio, sed en la trajno la policanoj Tsicerono kaj Citserono akuzas lin je atako, kaj li fuĝas. Post misgvidado de la polico, Tinĉjo prenas ŝipon kaj finfine vojaĝas al Anglio, sed bando de krimuloj devigas lin fari sinmortigon. Savita de Miluo, li trovas enigmon en la vrakaĵo de la aviadilo. Sur ĝi estas la nomo de Müller kaj aliaj signoj. Post provado veni al la vojo, li vidas ke proprietaĵo apartenas al kuracisto Müller. Intrigita, li decidas iri spioni, sed falas en kaptilon, kaj Müller provas preni lin al azilo por frenezigi lin. Tinĉjo liberiĝas, kaj okazas batalo en la domo kiu finiĝas en fajro. Tinĉjo postkuras ilin al Skotlando, kie li malkovras ke ekzistas insulo kiu teruras ĉiujn loĝantojn de la regiono. Tinĉjo iras tien kaj malkovras ke kio teruris ilin estas gorilo kiun timigas bojado de Miluo. Tinĉjo malkovras ke tiu insulo estas la ĉefsidejo de bando de monfalsistoj, arestas la tutan bandon kaj kondukas la gorilon al bestĝardeno.
