Liberal-demokratia Partio de Rusio
| Liberal-demokratia partio de Rusio | |
|---|---|
| Либерально-демократическая партия России | |
| |
| partio | |
| Lando |  Rusio
|
| Estro | Leonid Sluckij |
| Fondiĝo | 1989 |
| Ideologio | dekstre ekstremisma naciismo |
| Junulara organizaĵo | Junulara organizaĵo de LDPR |
| Retejo | ldpr.ru |
La politika partio LDPR (ruse Политическая партия ЛДПР), antaŭe la Liberal-Demokratia Partio de Rusio (ruse Либерально-демократическая партия России - Liberal'no-demokratiĉeskaja partija Rossii) estas dekstre ekstremisma naciisma politika partio en la Rusia Federacio. En la socia sfero, la partio aliĝas al la ideoj de patriotismo kaj aŭtoritatismo[1], kaj en la ekonomia sfero - la teorio de miksa ekonomio[2].
La karisma kaj tre kritike pridiskutata politikisto Vladimir Ĵirinovskij gvidis la partion ekde ĝia fondo en 1989. Ĵirinovskij mortis en 2022. La nuna gvidanto de la partio estas Leonid Sluckij.
Kontraŭbatalante kaj la komunismo kaj la novliberalisman kapitalismon de la 1990-aj jaroj, la partio gajnis grandan sukceson en la parlamentaj baloto de 1993, ricevante plimulton de la voĉoj. En la baloto en 2007, la partio ricevis 8,14 % de la voĉoj, donante al ĝi 40 de la 450 parlamentaj seĝoj en la Ŝtata Dumao. En la baloto de 2011, ĝi pliigis sian procentaĵon al 11,4 %.
Malgraŭ la partia nomo, la partio estas ofte priskribita kiel "nek liberala nek demokratia." Politikaj sciencistoj priskribas la partion "fiske maldekstrisma kaj aŭtoritata". Ĝia ideologio estas bazita ĉefe sur la ideoj de Vladimir Ĵirinovskij pri "imperia rekonkero" (la "renovigitaj Rusa Imperio") kaj sur aŭtoritata vizio de "Granda Rusio".
Post la 25-a partia kongreso en decembro 2012 la partio de Rusio adoptis la novan plenan nomon "politika partio LDPR" (ruse Политическая партия ЛДПР). Tiel, "liberal-demokratia partio de Rusio" iĝis la historia nomo de la partio.
Politikaj pozicioj de la "Politika partio LDPR"[redakti | redakti fonton]
La Liberal-demokratia Partio de Rusio kiu estis rebaptita kiel "Politika partio LDPR" serĉas "reviviĝon de Rusio kiel granda potenco". La LDPR ankaŭ konsideratajkiel rusaj imperiistoj[3].
Ĝi kontraŭas kaj la komunismon de Sovetunio kaj la novliberalan kapitalismon[4]. Ĝi preferas miksan ekonomion kun privata proprieto, sed kun forta administra rolo rezervita por la ŝtato. Tamen, en okcidentaj landoj la partio estas vaste konsiderita kiel malliberala[5] [kaj estas ĝenerale rigardata kiel ultra-naciisma partio[6]. Laŭ la partio mem, ĝiaj ĉefaj kontraŭuloj estas la liberalulo Jabloko (ruse: Яблоко) kaj la komunista "Rusa Komunista Partio".
En ekstera politiko, ĝi subtenis la restarigon de Rusio kun ĝiaj "naturaj limoj" (kiujn la partio kredas inkluzivas Sudan Kaŭkazion, Centran Azion, Belorusion kaj Ukrainion)[7]. La LDPR rigardas Usonon kaj NATO kiel la ĉefaj eksteraj minacoj de Rusio[8].
La partio severe kritikis la diskriminacion kontraŭ etnaj rusoj en la baltaj ŝtatoj kaj postulis ke ili devus ricevi rusan civitanecon kaj estu protektitaj kontraŭ diskriminacia leĝaro[9].
La LDPR estas kontraŭ korupto kaj vastigo de la Eŭropa Unio[10], identigante sin kiel eŭroskeptika partio[11], anstataŭe preferante tutslavismon[12]. Profesoro Henry E. Hale listigas la ĉefpolitikstandojn de la partio kiel naciismon kaj fokuson en leĝo kaj ordo .
Kvankam ĝi ofte uzas radikalan opozician retorikon, la LDPR ofte voĉdonas por registaraj proponoj kiu kondukis al konjekto, ke la partio ricevas financadon de la Kremlo[13]. Politikaj partioj en Rusio kiuj rompis la 3% voĉdonadbarieron kaj membriĝis en la parlamento (Ŝtata Dumao) estas oficiale financitaj fare de registaro, laŭ federacia juro. Kiel tia, ĉiuj opoziciaj partioj en la Ŝtata Dumao estas plejparte financitaj de la federacia buĝeto (ekz. en 2018, LDPR ricevis 99.7% de sia financado de la registaroo[14].
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ (ru) Vladimir Ĵirinovskij: Vi ne bezonas ideologion por eduki patriotismon, ldpr.ru. Arkivita el la originalo la 2-an de junio 2019.
- ↑ (ru) Liberala Demokrata Partio: Granda lando bezonas malgrandan komercon! Rossiyskaya gazeta , la 16-an de novembro 2007. Arkivita de la originalo pere de la Wayback Maŝino, la 20-an de oktobro 2011
- ↑ (en) "Kuchins Zevelev[rompita ligilo]". (PDF) [ligilo rompita] Smith, Sebastian (2006). Allah's Mountains. ISBN 9781850439790.
- ↑ (en) Wodak, Ruth (la 21-an de septembro 2015). The Politics of Fear: What Right-Wing Populist Discourses Mean . SALVIO. ISBN 9781473914179. Prenite la 15-an de septembro 2017 - per Google Books
- ↑ (en) Serge Schemann: The Russian Vote: Man in the News -- Vladimir Volfovich Zhirinovsky; Muscovite With Bravado. The New York Times, la 14-an de decembro 1993
- ↑ (en) BBC NEWS Europe | Moscow Diary: Campaign circus
- ↑ (ru) "СТРУКТУРА | ИСТОРИЯ | ПРОГРАММА | УСТАВ | ГИМН || ЛДПР", ldpr.ru.
- ↑ (en) Russia and the Western Far Right: Tango Noir.
- ↑ (en) White, Stephen (2005). "The Political Parties". In White; Gitelman; Sakwa (eds.). Developments in Russian Politics. Vol. 6. Duke University Press. ISBN 0-8223-3522-0.
- ↑ "Caucasian Knot | LDPR activists mark start of road repairs in Stavropol with anti-corruption picket". Arkivita de la originalo, la 5-an de septembro 2017.
- ↑ (en) "How Moscow is spreading its propaganda using EU-funded media" - InformNapalm.org, la 12-an de marto 2017.
- ↑ IBP USA Russia Parliament Encyclopedic Directory Strategic Information and Contacts p. 259.
- ↑ (en) Hale, Henry E. (2010). "Russia's political parties and their substitutes". In White, Stephen (ed.). Developments in Russian Politics 7. New York: Palgrave Macmillan. ISBN 978-0-230-22449-0.
- ↑ (en) Andreychuk, Stanislav (3-a Aprilo 2019). "Why Does the Russian State Pick Up the Bill For Political parties? Arkivigite je 2022-05-26 per la retarkivo Wayback Machine". Riddle.
- Tiu ĉi artikolo estas parta aŭ tuta traduko de la samtema artikolo en la angla vikipedio, listo de aŭtoroj.