Liberkomerca zono
Liberkomerca zono estas senimposta areo, kutime implikanta internacian komercan interkonsenton, en kiu grupo de landoj konsentas abolicii doganojn, importajn limigojn kaj aliajn preferojn pri la varoj (aŭ plej) interŝanĝitaj inter landoj.
Establi liberkomercan regionon estas la dua paŝo en ekonomia integriĝo. Ŝtatoj elektas ĉi tiun manieron de ekonomia integriĝo, se ilia ekonomia strukturo kompletigas unu la alian. En la kazo de landoj kun konkurencaj ekonomioj, ili elektos doganunion.
Priskribo[redakti | redakti fonton]
Male al la tarifa unio, la kompanioj en la libera komerca areo ne dividas komunan eksteran tarifon (unueca politiko en komercaj rilatoj kun landoj, kiuj ne estas membroj de la libera komerco) kaj ĉiu havas sendependan doganan politikon kaj importajn limojn. Por eviti impostan maltrafon (per importado al unu lando kaj eksportado al unu lando en la komerca regiono) landoj partneras kun sistemo de originaj atestiloj de varoj, nomata "reguloj de origino", kiuj specifas la postulojn por minimumo de lokaj materialoj kaj laboro en ĉiu varoj pasantaj inter landoj. Varoj, kiuj ne plenumas ĉi tiujn regulojn, ne rajtas specialan zorgon kiun kutime ricevas varoj, kiuj pasas inter landoj en la libera komerco.
Iuj liberkomercaj zonoj[redakti | redakti fonton]
Eŭropo
Ameriko
Azio
- Ejlato, Israelo
- Dubajo Media City, Unuiĝintaj Arabaj Emirlandoj
- Homs, Sirio
- Mersin, Turkio
- La haveno de Poti, Kartvelio
- Kiŝ (insulo), Irano
- Keŝm, Irano
- Pusano, Sud-Koreio
- Kulno, Bangladeŝo
Aliaj