Listo de urbestroj de Nico
| Urbestro de Nico | ||
|---|---|---|
| Maire de Nice | ||
| ||
| Wikimedia list of persons by position held | ||
| Elekto | Universala voĉdonrajto, urba Konsilio de Nico | |
| De | 1792 | |
| Nuna | Christian Estrosi | |
| De | 21-a de marto 1995 | |
| Daŭro | 6 jaroj | |
| Situo | Urbodomo de Nico | |
| TTT-ejo | urbestra retejo | |
Franca Revolucio de 1789, konsulato kaj 1-a Imperio
[redakti | redakti fonton]En 1792, la urbo, kiu apartenis al la reĝlando Sardio, estis konkerita per la revoluciaj armeoj kaj aneksita al Francio en 1793. De 1799-1804 regis konsularo, posze ĝis 1814 estis la 1-a Imperio.
- Le Seurre, oktobro 1792
- Jacques-Alexandre Pauliani, decembro 1792 - marto 1794
- Commission municipale, marto 1794 - februaro 1795
- Jacques-Alexandre Pauliani, februaro 1795 - februaro 1796
- André Chabaud, februaro 1796 - marto 1797
- Jacques-Alexandre Pauliani, marto 1797 - septembro 1797
- André Chabaud, septembro 1797 - julio 1800
- Augustin Balmossiere-Chartroux, julio 1800 - januaro 1801
- André Masséna, januaro 1801 - marto 1801
- François Paulian, marto 1801 - majo 1802
- Jean-François Defly, majo 1802 - aprilo 1804
- Louis Romey, aprilo 1804 - majo 1808
- François de Orestis, majo 1808 - marto 1813
- Caissotti-Roubion, marto 1813 - 1814
De 1814 ĝis 1848
[redakti | redakti fonton]En 1814, la urbo estis redonita al la reĝlando Sardio. De tiam ĝi estis estrata de konsulo.
- Ermenegilde Audiberti de Saint-Étienne, grafo, 1814-1815
- Raymond Garin de Cocconato, grafo, 1815-1816
- Amédée Achiardi de Saint-Léger, grafo, 1816-1817
- Emile Cacciardi, barono, 1817-1818
- Agapit Caissotti de Roubion, grafo, 1818-1820
- Hippolyte Caïs de Pierlas, grafo, 1820-1821
- Raymond Garin de Cocconato, grafo, 1821-1823
- Louis Saissi de Châteauneuf, 1823-1824
- Alli Maccarani, markizo, 1824-1825
- Victor Caravadossi du Toët, 1825-1826
- Louis Ratti, kavaliro, 1826-1827
- Amédée Achiardi de Saint-Léger, grafo, 1827-1828
- Louis Ongran, grafo, 1828-1829
- Jules Caravadossi du Toët, barono, 1829-1830
- J Arson, komandoro, 1830-1831
- Louis Passeron, barono, 1831-1832
- Louis-Alexandre Saissi de Châteauneuf, grafo, 1832-1835
- Agapit Caissotti de Roubion, grafo, 1835-1838
- Amédée Achiardi de Saint-Léger, grafo, 1838-1841
- Henri Audiberti de Saint-Étienne, grafo, 1841-1844
- Caravadossi du Toët, grafo de Aspremont, 1844-1847
- Henri Audiberti de Saint-Étienne, grafo, 1847-1848
De 1848 ĝis 1860
[redakti | redakti fonton]En 1848, la regno de Sardio adoptis la Albertinan Statuton. Tiam la urbo estis regata de sindiko (sèndegue en nica lingvo, sindaco en itala lingvo), elektita per universala voĉdonrajto.
- Dominique Galli, advokato, de 1848 ĝis 1853.
- Adrien Barralis, notario, de 1853 ĝis 1857.
- François Malausséna, advokato, de 1857 ĝis 1860.
De 1860 ĝis nun
[redakti | redakti fonton]En 1860, la urbo estis aneksita al Francio de Napoleono la 3-a.
- François Malausséna, 1860-1870
- Auguste Raynaud, 1871-1878
- Alfred Borriglione, 1878-1886
- François de Malaussène, 1886-1896
- Honoré Sauvan, 1896-1912
- François Goiran, 1912-1919
- Honoré Sauvan, 1919-1922
- Pierre Gautier, 1922-1927
- Jean Médecin, 1928-1940
- Virgile Barel, 1944-1945
- Jacques Cotta, 1945-1947
- Jean Médecin, 1947-1965
- Jacques Médecin, 1966-1990
- Honoré Bailet, 1990-1993
- Jean-Paul Barét, 1993-1995
| Periodo | Nomo | Partio | Profesio/Notoj | |
|---|---|---|---|---|
| 25-a de junio 1995 - 20-a de marto 2008 | Jacques Peyrat, advokato | DVD, RPR, UMP |
deputito, poste senatano de Alpes-Maritimes | |
| 21-a de marto 2008 - en ofico | Christian Estrosi | UMP | motorciklisto, prezidanto de la urbo/poste metropolo Nice Côte d'Azur, ministro pri industrio (2009-2010) |
Fontoj
[redakti | redakti fonton]- La eksaj urbestroj de Nico Arkivigite je 2014-07-26 per la retarkivo Wayback Machine, sur la interretejo de la urbodomo de Nico
- Alain Ruggiero (dir.), Nouvelle histoire de Nice, eld. "Privat", 2006, 383 p.
- Ralph Schor (dir.), Dictionnaire historique et biographique du comté de Nice, Nice, eld. "Serre", 2002.
- Henri Courrière , «Les troubles de février 1871 à Nice », Cahiers de la Méditerranée, n° 74, 2007, alretigita la 13-an de novembro 2007
- Henri Courrière , « Les enjeŭ d’un discours. Particularisme et politique à Nice de 1860 à 1900 », Cahiers de la Méditerranée, n° 77, 2008, alretigita la 27-an de novembro 2009, [1]
- Thierry Couzin, « Le renouvellement d’une identité de frontière », en Cahiers de la Méditerranée, n° 74, 2007, alretigita la 19-an de novembro 2007 [2]
| ||||||||