Maria Margherita Grimani
| Maria Margherita Grimani | |
|---|---|
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 30-an de novembro 1649 |
| Morto | 30-an de novembro 1717 (68-jaraĝa) |
| Lingvoj | itala |
| Okupo | |
| Okupo | komponisto |
Maria Margherita GRIMANI (1680 – ĉ. 1720) estis itala komponisto kiu, ĉe kelkaj punktoj en sia vivo, estis aktiva en Vieno. Inter ŝiaj komponantaj verkoj estis la unua opero de virino kiu estis prezentita ĉe la viena kortega teatro. Ŝi eble vivis ĉe la kortego por periodoj inter 1713 kaj 1718; tamen, ŝi ne estis utiligita ĉe la kortego kiel muzikisto. Ŝi ankaŭ povas esti unu el nombro de virinaj komponistoj ĉe la viena kortego kiu estis kanonikino, tipo de Aŭgustena monaĥino; aliaj estis Caterina Benedicta Grazianini, Maria Anna de Raschenau kaj Camilla de Rossi.[1]
Ŝi naskiĝis Maria Margherita Vitalini kaj geedziĝis kun Giovanni Andrea Grimani (1672 - 1723), Doktoro de Juro, advokato kaj lekciisto ĉe la Universitato de Bolojo de 1696 ĝis sia morto.
La konataj verkoj de Maria Margherita Grimani inkluzivas operon, specife componimento dramatico aŭ opus dramaticum, kiu povas esti aŭ ne esti prezentita, Pallade e Marte, dediĉita en Bolonjo la 5-an de aprilo, 1713 kaj unue prezentita ĉe la imperia teatro sur la nomtago de Imperiestro Karolo la 6-a la 4-an de novembro, 1713, ĉe la imperia teatro. Ĝi estis trafita por du voĉoj, hobojo kaj korda orkestro.[2]
Ŝiaj oratorioj estis ankaŭ prezentitaj ĉe la imperia teatro: La visitazione di Elisabetta, prezentita en 1713 kaj denove en 1718 kaj La decollazione di S Giovanni Battista, prezentita en 1715. La libreto estas nekonata. Ambaŭ festas militistan sukceson de Karolo kontraŭ la "herezuloj".[1]
Ĉiuj verkoj de Grimani uzas malgrandajn voĉajn kaj instrumentajn fortojn—du kantistoj, paro de obbligatoj instrumentoj kaj continuo grupo, inkluzivanta violonĉelon kaj teorbon. Ilia formo sekvas la normojn de la tempoperiodo, kiel ekzemplita en verkoj de Alessandro Scarlatti. Tio ĉi inkluzivis nombron de Tripartaj arioj kun ritornelo kaj recitativo.[3]
Fonto de tiu teksto estas artikolo numero 67 en la artikolserio Virinoj en muziko en la Esperanta Retradio, verkita de Sonia Risso el Urugvajo.
Referencoj[redakti | redakti fonton]
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
- La Norton/Boska Vortaro de Virinaj Komponistoj, redaktita de Julie Anne Sadie kaj Rhian Samuel. "Maria Margherita Grimani" Suzanne G. Cusick kaj Rudolf Klein, pg. 198, Norton kaj Firmao, Nov-Jorko kaj Londono, 1995. ISBN 978-0-393-03487-5
- Nova Historia Antologio de Muziko de Virinoj redaktita de James R. Briscoe. "Maria Margherita Grimani" de Barbara Garvey Jackson, pp 99–100. Indianao Universitata Gazetaro, Bloomington JE, 2004. ISBN 978-0-253-21683-0