Saltu al enhavo

Nefera metalo

El Vikipedio, la libera enciklopedio

En metalurgio, nefera metalo estas metalo, inklude alojojn, kiu ne enhavas feron en konsiderindaj kvantoj.

Ĝenerale pli kostaj ol ferenhavaj metaloj, neferaj metaloj estas uzataj pro dezireblaj proprecoj kiel malalta pezo (ekz. aluminio), pli alta konduktiveco (ekz. kupro),[1] ne-magneta propreco aŭ rezisto al korodo (ekz. zinko).[2] Kelkaj neferaj materialoj estas uzataj ankaŭ en industrio de fero kaj ŝtalo. Por ekzemplo, baŭksito estas uzata kiel fandilo por altfornoj, dum aliaj kiel volframito, pirolusito kaj kromito estas uzataj por fari ferenhavajn alojojn.[3]

Gravaj neferaj metaloj estas aluminio, kupro, plumbo, nikelo, stano, titanio kaj zinko, kaj alojoj kiel latuno. Ankaŭ valormetaloj kiel oro, arĝento kaj plateno kaj ekzotaj aŭ raraj metaloj kiel kobalto, hidrargo, tungsteno, berilio, bismuto, cerio, kadmio, niobio, indiumo, galiumo, germaniumo, litio, seleno, tantalo, teluro, vanadio, kaj zirkonio estas neferaj.[4] Ili estas kutime akiritaj el mineraloj kiel sulfidoj, karbonatoj, kaj silikatoj.[5] Neferaj metaloj estas rafinita pere de elektrolizo.[6]

Referencoj

[redakti | redakti fonton]
  1. Fahlman, Bradley D.. (2011-03-18) Materials chemistry, 2‑a eldono, Dordrecht [u.a.]: Springer. ISBN 978-94-007-0692-7.
  2. Non-Ferrous Metals. Engineers Handbook. Arkivita el la originalo je 2016-06-04. Alirita 25a de oktobro 2011 . Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2016-06-04. Alirita 2022-01-24 .
  3. Gupta, R. C.. (2010) Theory and laboratory experiments in ferrous metallurgy. Nov-Delhio: PHI Learning Private Ltd., p. 6. ISBN 978-81-203-3924-8.
  4. Commonly Recycled Metals and Their Sources. Occupational Safety and Health Administration. Alirita 27a de oktobro 2011 .
  5. (2008) Hydrometallurgy 2008 : proceedings of the sixth international symposium, 1‑a eldono, Littleton, Colo.: Society for Mining, Metallurgy, and Exploration, p. 416. ISBN 978-0-87335-266-6.
  6. Chapter 82 – Metal Processing and Metal Working Industry. Encyclopaedia of Occupational Health and Safety, 4th Edition. Alirita 26a de oktobro 2011 .