Penmarc'h
| Penmarc'h | |||
|---|---|---|---|
| komunumo | |||
 pinto de Penmarc'h
| |||
komunumo en Francio  vd
| |||
|
| |||
| Blazono | |||
| Administrado | |||
| Regiono | Bretonio | ||
| Departemento |  Finistère
| ||
| Arondismento | Quimper | ||
| Kantono | Guilvinec | ||
| INSEE kodo | 29158 [+] | ||
| Poŝtkodo | 29760 | ||
| En TTT | Oficiala retejo [+] | ||
| Demografio | |||
| Loĝantaro | 5 130 (2021) [+] | ||
| Loĝdenso | 313 loĝ./km² | ||
| Geografio | |||
| Geografia situo | 47° 49′ N, 4° 20′ U (mapo)47.812222222222-4.3377777777778Koordinatoj: 47° 49′ N, 4° 20′ U (mapo) [+] | ||
| Alto | 10 m [+] | ||
| Areo | 16,39 km² (1 639 ha) [+] | ||
| Horzono | UTC+01:00 [+] | ||
| |||
| |||
| |||
|
| |||
| Alia projekto | |||
 Vikimedia Komunejo Penmarch [+]
| |||
Penmarch aŭ Penmarc'h, jen france, prononco [pɛ̃max], malnove nomata Tréoultré kaj bretone Penmarc'h) estas komunumo de Francio. Ĝi situas en la departemento Finistère (jen france, bretone Penn-ar-Bed), en la regiono Bretonio (france Bretagne, bretone Breizh). Fine de 2021 en la komunumo vivis 5 130 loĝantoj.
Ne konfuziĝu kun la senjorlando de Penmarc'h en Leono, situanta sur la teritorio de Kersaint-Plabennec, kiu ludis gravan rolon en la loka historio.
Geografio
[redakti | redakti fonton]Situo
[redakti | redakti fonton]Penmarc'h, komunumo la plej sud-okcidenta de la Bigudena lando, je la suda fino de la golfeto de Audierne (Bretonio) estas la plej loĝata de la kantono de Guilvinec, kun loĝantaro de 5 889 loĝantoj en 1999, (21 813 por la tuto de la kantono).
Najbaraj komunumoj
[redakti | redakti fonton]Geologio kaj reliefo
[redakti | redakti fonton]
La teritorio de la komunumo estas tre ebena kaj tre malalta. Tie estas multaj lagunaj marĉoj (loch) el kiuj iuj estas drenitaj kaj ŝtopitaj, aparte en Saint-Guénolé, por gajni spacon por loĝejoj aŭ metiaj konstruaĵoj.
Multaj insuletoj kaj rifoj je tre malsamaj dimensioj staras dise laŭ la tuta marbordo de Penmarch : la plej gravaj estas la Etocs sude de Kérity, la insulo Saint-Nonna okcidente de [Saint-Pierre.
La haveno de Saint-Guénolé, kun pasejo malferma tute okcidenten, danĝere fama en malbona vetero, estas ŝirmata per du granitaj duoninsuloj : Krugen sude, Conq nord-okcidente. Krugen estas ligita al la kontinento per sabla istmo. Conq estas ligita al la kontinento per artefarita digo, mem ŝirmata per betonblokoj, kiuj ebligas plibone rompi la elĵetiĝon de la hulo.
La granita roka bordo, (dirata « côte sauvage » (eo: sovaĝa bordo) en Saint-Guénolé), estas tranĉita per pluraj plaĝoj :
- norde, la plaĝo de Pors-Carn, kiu plulongiĝas ĝis la "pinto de la torĉo" (komunumo de Plomeur) ;
- okcidente, la plaĝo de La Joie (eo: la ĝojo) ;
- sude, la plaĝo de Steir, kiu komenciĝas en Kerity kaj etendiĝas ĝis Guilvinec.
Pro la formo de la teritorio kaj fortaj ventoj, kiuj tutjare blovas, la vegetalaro estas grundnivela sur la komunumo ; la arboj iom altaj, kiuj tie kreskas ofte adoptas la formon de "flago" antaŭ ol esti iam faligitaj per ŝtormo.
Rokoj de Saint-Guénolé
[redakti | redakti fonton]-
Rokoj ĉe St.Guénolé -
Rokoj ĉe St.Guénolé, panoramo -
-
-
-
-
-
Por pli informiĝi
[redakti | redakti fonton]Bibliografio
[redakti | redakti fonton]- Serge Duigou, Les Mystères de Penmarc'h, Editions Ressac, Quimper, 1994.
- Serge Duigou, Penmarc'h, Le Télégramme, 2002.
- Serge Duigou, Quand nous prenions le train birinik, Editions Ressac, 1983.
- Serge Duigou, La Révolte des pêcheurs bigoudens sous Louis XIV, Ressac
- Auguste Dupouy, Souvenirs d'un pêcheur en eau salée, Slatkine, 1981.
- Lucien Jégou, Le Bénitier du diable, Seghers, 1982.
- Rémy Monfort, Penmarc'h à travers ses historiens, Penmarc'h, 1985.
- François Quiniou, Penmarc'h, son histoire, ses monuments, Ar Vorenn, 1984.
- Jean-René Couliou, La Pêche bretonne, Presejo Universitato de Rennes, 1997, 446 p.
- Foyer de l’enseignement, Grandeurs... au pays de Penmarc'h : terre et mer, Les Amitiés de Lorraine et d'Alsace, 1950, 58 p.
- Yves Le Gallo (kunmetinto), Le Finistère de la Préhistoire à nos jours, Eld. Bordessoules, 1991.
- Joëlle Quaghebeur, La Cornouaille du IXe au XIIe siècle, Société archéologique du Finistère, 2001.
- Xavier Dubois, « La Crise sardinière et les Mutations de la conserverie », in M. Humbert. La Bretagne à l'heure de la mondialisation, Presejo Universitato de Rennes, Rennes, 2002, paĝo27-33.
- Serge Duigou, Jean-Michel Le Boulanger, Pierre-Jean Berrou, Annick Fleitou, Histoire du Pays bigouden, Eld. Palantines, 2003.
- Bernard Berrou, Un Passager dans la baie, éditions La Part Commune, 2005