Reĝa Teknika Altlernejo
| Reĝa Teknika Altlernejo | ||
|---|---|---|
 | ||
| ||
| universitato • registara organizaĵo de Svedio | ||
| moto | Vetenskap och konst Scienco kaj arto | |
| Informoj | ||
| fondodato | 1827 | |
| Situo | ||
| Geografia situo | 59° 20′ 50″ N, 18° 4′ 22″ O (mapo)59.34722222222218.072777777778Koordinatoj: 59° 20′ 50″ N, 18° 4′ 22″ O (mapo) | |
| lando | Svedio | |
| urbo | Q10441282 | |
| adreso | Brinellvägen 8, 114 28 Stockholm | |
| poŝtkodo | 10044 | |
| Nombroj | ||
| nombro de studentoj | 14 278 vd (stato: 2020) | |
| retejo | [<span%20class="official%20website">[1] Oficiala retejo] | |
| Listoj | ||
| membro de | ||
| • TIME (Top Industrial Managers for Europe ) • ORCID • Asocio de Eŭropaj Universitatoj • arXiv • Science for Life Laboratory • Health Data Sweden • Coalition for Advancing Research Assessment vd | ||
| filiita al | ||
| • CLUSTER vd | ||
| filioj | ||
| • Bolin Centre for Climate Research • Wallenberg Wood Science Center • Fleming Library in Flemingsberg vd | ||
| jura formo | state entity vd | |
| ||
 Reĝa Teknika Altlernejo | ||
KTH Reĝa Instituto pri Teknologio (svede Kungliga Tekniska högskolan) estas publika universitato situanta en Stokholmo, Svedio, kiu estis establita en 1827. La universitato havas pli ol 13,000 studentojn kaj estas la plej granda teknika universitato en Svedio [1]. Aktuale en 2020, la instituto konsistas el kvin lernejoj kun kvar kampusoj en kaj ĉirkaŭ Stokholmo [2].
La universitato estas membro de la Konferenco de Eŭropaj Lernejoj por Altnivelaj Inĝenieraj Eduko kaj Esploro (CESAER) kaj la N5T alianco. Inter ĝiaj konataj diplomiĝintoj estas Gustav Larson kaj Dolph Lundgren. Krome, nobelpremiitoj Kai Siegbahn kaj Hannes Alfvén instruis en la instituto.
Historio[redakti | redakti fonton]
La radikoj de la Reĝa Instituto troviĝas en teknologia lernejo establita en Stokholmo jam en 1798. En 1827 la lernejo iĝis pli granda kaj pli formala instituto. La establado de la instituto estis influita (kiel multaj aliaj teknikaj altlernejoj en Eŭropo kiuj estis establitaj en tiuj jaroj) fare de la Ecole Polytechnique en Parizo [3]. Je ĝia malfermo, la instituto havis unu profesoron por kemio kaj unu por fiziko, kaj unu klason por mekanika inĝenierarto kaj unu por kemia inĝenierarto. En 1851, la inĝenieristikprogramo estis vastigita de du ĝis tri jaroj. En la malfruaj 1850-aj jaroj, la instituto eniris periodon de vastiĝo. Dum tiuj jaroj, multaj konstruaĵoj estis konstruitaj aŭ renovigitaj por la avantaĝo de la universitato.
En 1877 la instituto ricevis sian nunan nomon. En ĉi tiu jaro, arkitekturaj studoj ankaŭ komenciĝis en la institucio. En 1927 la instituto finfine ricevis la rajton doktoriĝi, kaj la unuaj kvin kuracistoj finis sian trejnadon en 1929. En 1970, la nuklea reaktoro de la instituto estis inaŭgurita [4].
Rangigoj[redakti | redakti fonton]
- Times Higher Education : lokoj 201–250 (2020)
- QS-Universitato Rangotabelo : 98 (2020)[5]
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ An innovative European technical university (en-UK). Alirita 2019-10-28.
- ↑ Lindgren, Michael, 1953-. (2011) Christopher Polhems testamente : berättelsen om ingenjören, entreprenören och pedagogen som ville förändra Sverige. Stockholm: Innovationshistoria Förlag. ISBN 978-9197919722. OCLC 845006927.
- ↑ Christopher Polhem - Mekaniskt Alfabet.
- ↑ KTH - This is KTH. Alirita 31 May 2015.
- ↑ "KTH profile in QS World University Rankings", 2019-10-28.
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
- Oficiala retejo
- KTH Reĝa Instituto de Teknologio - Obama vidis estontan karburaĵan ĉelon de EE Arkivigite je 2013-12-04 per la retarkivo Wayback Machine