Saltu al enhavo

Robert Taft

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Robert Taft
Persona informo
Robert A. Taft
Naskiĝo 8-an de septembro 1889 (1889-09-08)
en Cincinnati
Morto 31-an de julio 1953 (1953-07-31) (63-jaraĝa)
en Nov-Jorko
Mortis pro Naturaj kialoj Redakti la valoron en Wikidata vd
Mortis per Pankreata kancero Redakti la valoron en Wikidata vd
Tombo Cincinnati Redakti la valoron en Wikidata vd
Religio Episkopa Eklezio de Usono vd
Lingvoj angla vd
Ŝtataneco Usono Redakti la valoron en Wikidata vd
Alma mater Universitato Yale (–1910)
elementa lernejo
elementa lernejo
jura altlernejo Harvard (–1913)
kolegio Yale Redakti la valoron en Wikidata vd
Partio Respublikana Partio Redakti la valoron en Wikidata vd
Subskribo Robert Taft
Familio
Dinastio Taft family vd
Patro William H. Taft Redakti la valoron en Wikidata vd
Patrino Helen Herron Taft (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Gefratoj Charles Phelps Taft II (en) Traduki kaj Helen Taft Manning (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Edz(in)o Martha Wheaton Bowers Taft (en) Traduki (1914–) Redakti la valoron en Wikidata vd
Infanoj William Howard Taft III (en) Traduki, Horace Dwight Taft (en) Traduki, Robert Taft Jr. (en) Traduki, Lloyd Bowers Taft (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Profesio
Okupo advokato (1913–)
politikisto
juĝisto
direktoro Redakti la valoron en Wikidata vd
Aktiva en VaŝingtonoColumbus vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Robert Alphonso TAFT (naskiĝis la 8-an de septembro 1889 en Cincinnati, Ohio; mortis la 31-an de julio 1953 en Novjorko) estis frakciogvidanto de la Respublikana Partio en la Usona Senato dum 14 jaroj (1939–1953), reprezentanto de la konservativaj tradicioj. Li dufoje kandidatis pri prezidenteco - sensukcese.

Li estis filo de William Howard Taft, 27-a prezidento de Usono (1909-13). Li eklaboris en 1913, en Ohio-ŝtato kiel advokato, krom tio li iĝis sukcesa entreprenisto. Dum la unua mondmilito li laboris kiel nutraĵ- poste helpafera ministeria konsilisto. Li estis membro de parlamento de Ohio (1921-26) kaj de la senato (1931-32).

Oni elektis lin en 1938 en senaton de Usono kaj baldaŭ iĝis influa homo en Vaŝingtono. Li rifuzis la socialajn elementoj de la New Deal-programo kaj postulis ŝtatan ŝparemon, bilancitan buĝeton kaj limigon de rajtoj de la federacia registaro. Antaŭ japana bombardado de Pearl Harbor (decembro 1941), li forte kontraŭis usonan partoprenon en la dua mondmilito.

Kiam la respublikanoj en 1946 atingis plimulton en la Kongreso, Taft – kiel partia frakcigvidanto en la senato – akiris gravan influopotencon. Lia plej granda sukceso en la senato estis la akceptigo de la laborjura leĝo de Taft-Hartley (1947). Tiu leĝo limigis agadterenon de la sindikatoj.

Li reprezentis konsekvencan izolacian politikon, li kontraŭis ex post la dua mondmilito la mondpolitikan rolon de Usono (ekz. tra la NATO).