Rotondo
Rotondo estas ronda konstruaĵo kun kupolforma tegmento tipa por romanika konstrustilo, disvastiĝinta en Eŭropo ĉirkaŭ la 10-a jarcento, inter la malapero de la klasika Romana arto kaj la apero de la gotika stilo, kaj kiu estas karakterizata de duonsferaj volboj, rondarkaj fenestroj kaj apogpilastroj[1].
Laŭ Francisko Azorín rotondo estas Rondoforma konstruaĵo, ofte kun kupolo.[2] Li indikas etimologion el la latina rotondus, el rota (rado).[3]
Rotondoj[redakti | redakti fonton]
Østerlars, Danio
Thessaloniki, Grekio
Pisa, Italio
Rotondo (Öskü), Hungario; Preĝejo de Ĉieliro de Maria (Kiszombor), Hungario; Rotondo de Sankta Anna (Kallósd), Hungario
Beehive, Novzelando-
Bíňa, Slovakio (dum la konstruo Hungario) - Šivetice, Slovakio (dum la konstruo Hungario)
-
Selo (Moravske Toplice), Slovenio (dum la konstruo Hungario)
Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]
Piednotoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ Plena Ilustrita Vortaro
- ↑ Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 179.
- ↑ Azorín, samloke.
