Samuel Lublinski

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Samuel Lublinski
Persona informo
Aliaj nomoj Salomo Liebhart • Silvio Peregrinus • Sylvester
Naskiĝo 18-an de februaro 1868 (1868-02-18)
en Pisz
Morto 26-an de decembro 1910 (1910-12-26) (42-jaraĝa)
en Vajmaro
Lingvoj germana
Ŝtataneco Germanio
Okupo
Okupo literaturkritikisto • literatursciencisto • verkistoĵurnalisto
vdr

Samuel LUBLINSKI (18-an de februaro, 1868 - 26-an de decembro, 1910) estis juda germana verkisto, literatura historiisto, kritikisto kaj filozofo de religio. Li estis pioniro de la soci-historia studo de literaturaj movadoj kaj grava kontribuanto al la debatoj pri german-juda ŝtataneco kaj kultura identeco de la epoko.

Lia unua libro estis Judaj roluloj en Grillparzer, Hebbel kaj Otto Ludwig (1899). Lia unua vere grava verko estis la kvarvoluma Litteratur und Gesellschaft (Literaturo kaj socio) (1899/1900), kiu ekzamenas la devenon kaj evoluadon de Romantikismo en la germana literaturo kaj esploras la socian kaj kulturan kuntekstojn en kiuj ĝi venis. Ĝi estas konsiderita la unua "sociologia" kritikisto de literaturo en Germanio.

Li sekvis tion ĉi per Die Bilanz der Moderne (1904) kaj Der Ausgang der Moderne (1909), kiu elparolis liajn proprajn vidojn de naturalismo kaj nov-romantikismo.[1]

Lublinski poste provis verki kiel dramisto, sed ne estis sukcesa. De liaj ses teatraĵoj nur la lasta, Kaiser und Kanzler (1910) estis iam ajn produktita - en 1913, tri jaroj post lia morto.

Unu el la aliaj, Gunther und Brunhild, estas alternativo laŭ la temo la La Kanto de la Nibelungoj en kiu la konflikto inter la ĉefaj roluloj fariĝas psikologia dramo.[1]

Lublinski estis ankaŭ propagandanto de la Kristomita teorio, la neo de la historia ekzisto de Jesuo. En liaj lastaj jaroj li esploris sian nefinitan projekton Der urchristliche Erdkreis und sein Mythus, eldonanta serion de broŝuroj kaj eseoj en 1910 en kiu li argumentis ke kristanismo aperis de fuzio de lasta judismo kun Orienta kaj Helenismaj misteraj sektoj.[1] Li ankaŭ neis la historecon de Paŭlo de Tarso.[2]

Verkoj[redakti | redakti fonton]

  • Der Antisemitismus, 1896[3]
  • Jüdische Charaktere bei Grillparzer, Hebbel und Otto Ludwig. Litterarische Studien, Berlino 1899
  • Litteratur und Gesellschaft im 19. Jahrhundert, 4 Bände, Berlino 1899-1900
  • Charles Darwin. Eine Apologie und eine Kritik, Leipzig o. J. (Ca. 1900)
  • Der Imperator, 1901 (Tragedio)
  • Gescheitert, 1901 (Romano)
  • Die Entstehung des Judentums. Eine Skizze, Berlino 1903
  • Die Bilanz der Moderne, Berlino 1904
  • Vom unbekannten Gott. Ein Baustein, Dresden 1904
  • Friedrich Schiller. Seine Entstehung und seine Zukunft, Berlino o. J. (1905)
  • Peter von Russland, 1906 (Tragedio)
  • Die Humanität als Mysterium, Jena 1907
  • Gunther und Brunhild, Berlino 1908 (Dramo)
  • Shakespeares Problemo im Vilaĝeto, Leipzig 1908
  • Der Ausgang der Moderne. Ein Buch der Kontraŭstaro, Dresden 1909
  • Die Entstehung des Christentums aus der antiken Kultur, Jena 1910
  • Das werdende Dogmo vom Leben Jesu, Jena 1910
  • Der urchristliche Erdkreis und sein Mythos, 1910
  • Falsche Beweise für mortas Existenz des Menschen Jesuo, Leipzig 1910
  • Kaiser und Kanzler, Leipzig 1910 (Tragedio)
  • Teresa und Wolfgang, Berlino 1912
  • Nachgelassene Schriften, München 1914

Referencoj[redakti | redakti fonton]

  1. 1,0 1,1 1,2 "Lublinski, Samuel Pseudonym Salomo Liebhardt, Silvio Peregrinus, Sylvester", Deutsche Biographie
  2. Kampmeier, A. (1914). The Unhistoricity of Paul. The Open Court 28 (3): 186-188.
  3. Provozierte 1897 eine Erwiderung Achad Haams, der Lublinskis Standpunkt als jüdischen "Nationalismus zum Zwecke der Assimilation" bezeichnete (Haschiloach, 1897).