Solenaĵo (eklezio)
Solenaĵoj (lat.: sollemnitates, ununombre sollemnitas) estas liturgia regularo de la romkatolika eklezio la festaj kaj feriaj tagoj de la liturgia jaro kun plej alta liturgia rango. Temas je tio pri festoj, kiuj memorigas gravajn krederojn aŭ aparte gravajn sanktulojn.
Listo de la solenaĵoj
[redakti | redakti fonton]Solenaĵoj de la Sinjoro
[redakti | redakti fonton]- Vespero de sankta ĵaŭdo, sankta vendredo, sankta sabato, paskodimanĉo (unua dimanĉo post la unua plenluno printempa)
- Kristnasko) (25-an de septembro)
- Ĉieliro de Kristo (40-a tago post pasko)
- Pentekosto (50-a tago post pasko)
- Dreifaltigkeitsfest (dimanĉo post Pentekosto)
- Kristokorpa festo (ĵaŭdo de la dua semajno post Pentekosto)
- Sankta Koro de Jesuo (vendredo de la tria semajno post Pentekosto)
- Epifanio (6-an de januaro)
- Anunciacio (25-an de marto)
- Kristo Reĝo (lasta dimanĉo en la eklezia jarciklo)
Laŭ la liturgia rangordo neniu alia festo povas forŝovi krome:
- la dimanĉojn de advento, de la fastotempo kaj de la paskotempo
- la tagojn de la Sankta Semajno de lundo ĝis sankta ĵaŭdo
- la unuajn ok tagojn ekde paskodimanĉo
Solenaĵoj de la Dipatrino
[redakti | redakti fonton]- Solenaĵo de Dipatrino Maria (1-a de januaro)
- Solenaĵo de la ĉielenpreno de Maria (15-an de aŭgusto)
- Solenaĵo de la senmakula koncipiĝo (8-an de decembro)
Solenaĵoj de la sanktuloj
[redakti | redakti fonton]- Solenaĵo de Sankta Jozefo (19-an de marto)
- Sankta Johano la Baptisto (24-an de junio)
- Sanktaj Petro kaj Paŭlo (29-an de junio)
- Ĉiuj Sanktuloj (1-an de novembro)
- Tago de la Mortintoj (2-an de novembro)
Propraj solenaĵoj
[redakti | redakti fonton]Krom tio ekzistas liturgiaj soleno- aŭ memorotagoj, kiuj estas festataj nur en certaj lokoj, regionoj aŭ komunumoj kiel solenaĵoj, tiel nomataj propraj solenaĵoj (ekzemple konsekrofesto de preĝejo, memortago de eklezia, loka aŭ episkopuja patrono, en ordenoj kaj kooperacioj ekz. la memortagoj de la fondintoj aŭ de la patroneco).