Reĝlando Hanovro: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Kani (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
Kani (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
||
| Linio 1: | Linio 1: | ||
[[File:KrkHannover.png|thumb|260px|Mapo de la Reĝlando Hanovro (ĝis 1866), rekreita en 1946 kiel la Ŝtato Hanovro.]] |
|||
La '''Reĝlando Hanovro''' (en [[germana]]: ''Königreich Hannover'') estis establita en oktobro [[1814]] fare de la [[Kongreso de Vieno]], kun la restaŭrado de [[Georgo la 3-a (Britio)|Georgo la 3-a de Britio]] al siaj [[Hanovro|Hanovraj teritorioj]] post la [[Napoleonaj Militoj|Napoleona epoko]]. Ĝi sukcedis la iaman Elekto-Princlandon Hanovron. Hanovro (konata formale kiel [[Elektoprinclando Brunsvigo-Luneburgo|Elekto-Princlando Brunsvigo-Luneburgo]]), kaj aliĝis al 38 aliaj suverenaj ŝtatoj en la [[Germana Konfederacio]] en junio 1815. La Reĝlando estis regata de la [[Hanovra dinastio]], juna branĉo de la [[Velfoj]], en [[persona unio]] kun [[Unuiĝinta Reĝlando de Granda Britio kaj Irlando]] ekde 1814. Ĉar ties monarko loĝis en Londono, vicreĝo (kutime pli juna membro de la Brita Reĝa Familio) administris la Reĝlandon Hanovron. |
La '''Reĝlando Hanovro''' (en [[germana]]: ''Königreich Hannover'') estis establita en oktobro [[1814]] fare de la [[Kongreso de Vieno]], kun la restaŭrado de [[Georgo la 3-a (Britio)|Georgo la 3-a de Britio]] al siaj [[Hanovro|Hanovraj teritorioj]] post la [[Napoleonaj Militoj|Napoleona epoko]]. Ĝi sukcedis la iaman Elekto-Princlandon Hanovron. Hanovro (konata formale kiel [[Elektoprinclando Brunsvigo-Luneburgo|Elekto-Princlando Brunsvigo-Luneburgo]]), kaj aliĝis al 38 aliaj suverenaj ŝtatoj en la [[Germana Konfederacio]] en junio 1815. La Reĝlando estis regata de la [[Hanovra dinastio]], juna branĉo de la [[Velfoj]], en [[persona unio]] kun [[Unuiĝinta Reĝlando de Granda Britio kaj Irlando]] ekde 1814. Ĉar ties monarko loĝis en Londono, vicreĝo (kutime pli juna membro de la Brita Reĝa Familio) administris la Reĝlandon Hanovron. |
||
Kiel registrite je 23:29, 6 jun. 2020
La Reĝlando Hanovro (en germana: Königreich Hannover) estis establita en oktobro 1814 fare de la Kongreso de Vieno, kun la restaŭrado de Georgo la 3-a de Britio al siaj Hanovraj teritorioj post la Napoleona epoko. Ĝi sukcedis la iaman Elekto-Princlandon Hanovron. Hanovro (konata formale kiel Elekto-Princlando Brunsvigo-Luneburgo), kaj aliĝis al 38 aliaj suverenaj ŝtatoj en la Germana Konfederacio en junio 1815. La Reĝlando estis regata de la Hanovra dinastio, juna branĉo de la Velfoj, en persona unio kun Unuiĝinta Reĝlando de Granda Britio kaj Irlando ekde 1814. Ĉar ties monarko loĝis en Londono, vicreĝo (kutime pli juna membro de la Brita Reĝa Familio) administris la Reĝlandon Hanovron.
La persona unio kun Unuiĝinta Reĝlando finis en 1837 pro la ascendo de la reĝino Viktoria ĉar inoj ne rajtis heredi la Hanovran tronon, kaj tiel ŝia onklo iĝis la reganto de Hanovro. Hanovro estis en la venkita flanko de la Prusia-Aŭstria milito kaj estis konkerita de Prusio en 1866, kaj tiel iĝante Prusia provinco. Kun la cetero de Prusio, Hanovro iĝis parto de la Germana Imperio post la unuigo en januaro 1871. Por mallonge revivigita kiel Ŝtato Hanovro en 1946, tiu ŝtato estis metita kun kelkaj malgrandaj ŝtatoj kiuj formas la nunan ŝtaton Malsupra Saksio en Okcidenta Germanio, poste Germanio.
Reĝoj
- 1815-1820 Georgo la 3-a, "la Freneza Reĝo Georgo"
- 1820-1830 Georgo la 4-a
- 1830-1837 Vilhelmo la 4-a, lasta reĝo en persona unio kun Britio. Post li, Viktoria heredis la britan tronon. En la lando Hanovro, laŭ la salfranka leĝo nur viro rajtis heredi la tronon. Tiel la persona unio inter la du reĝlandoj finiĝis.
- 1837-1851 Ernesto Aŭgusto la 1-a de Hanovro
- 1851-1866 Georgo la 5-a de Hanovro
En 1866 la reĝlando estis konkerita kaj aneksita de Prusio kaj ĉesis ekzisti kiel memstara lando.
Vidu ankaŭ
| ||||||||||||||||||||
