Aglutina lingvo: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
e v |
e roboto aldono de: lt:Agliutinacinė kalba |
||
| Linio 37: | Linio 37: | ||
[[ka:აგლუტინაციური ენები]] |
[[ka:აგლუტინაციური ენები]] |
||
[[ko:교착어]] |
[[ko:교착어]] |
||
[[lt:Agliutinacinė kalba]] |
|||
[[nl:Agglutinatie (taalkunde)]] |
[[nl:Agglutinatie (taalkunde)]] |
||
[[nn:Agglutinerande språk]] |
[[nn:Agglutinerande språk]] |
||
Kiel registrite je 20:55, 19 jan. 2009
Aglutina lingvo estas lingvo en kiu la vortoj estas formataj ĉefe per aldono de unusignifaj sufiksoj. Tiu termino estis enkondukita far Wilhelm von Humboldt en 1836 por klasifiki la lingvojn. La vorto estas derivaĵo de la latina verbo agglutinare, kiu signifas "kungluigi".
La aglutina lingvo estas formo de sintetika lingvo kie ĉiu afikso tipe reprezentas unu signifon (kiel "pasinto", "pluralo", ’’loko’’, ktp.).
Ekzemploj por la aglutinaj lingvoj estas Urala lingvaro, Altaja lingvaro, Japana lingvo, Korea, Dravida lingvaro, Inuktituto, Svahila lingvo, malaja lingvo, kaj kelkaj mezamerikaj lingvoj (Nahuatla lingvo, Huasteka lingvo, kaj totonaka lingvo). En la pasinto Sumera lingvo, Elamita lingvo, Huria lingvo, Urartia lingvo, Hatika lingvo, Gutiana lingvo, Lullubia lingvo, Kassita lingvo.
La aglutinaj lingvoj ne estas grupigitaj al unu lingvofamilo (kvankam la Urala lingvaro estas karakterizita pri tio).
La aglutinaj lingvoj estas tre logikaj, kun malmultaj esceptoj. Ekz. Japana lingvo havas nur tri neregulajn verbojn, Nahuatla lingvo nur du, Turka lingvo havas nur unu, kaj Esperanto entute ne havas esceptojn.