Attilio Clavenna: Malsamoj inter versioj
[nekontrolita versio] | [kontrolita revizio] |
Neniu resumo de redakto |
Neniu resumo de redakto |
||
Linio 1: | Linio 1: | ||
⚫ | |||
[[Enciklopedio de Esperanto - C|EdE-C]] |
|||
⚫ | Li estis esperantisto de [[1911]], sub gvido de sinjoro Stromboli. De tiam, li iĝis fervora propagandisto; li estis fondinto kaj prezidanto de la Esperanto-Grupo ''Società Esperantista Sampierdarenese'', en [[Sampierdarena]] (hodiaŭ parto de [[Ĝenovo]]). Dum la [[unua mondmilito]] li estis estrarano de la landa asocio [[Itala Esperantista Federacio]] (IEF), kun kiu li kunlaboris ĉefe en la jarduo [[1919]]-[[1920]]; en 1948 li iĝis ties prezidanto. Li estris diversajn kursojn kaj estis membro de la [[Itala Katedro de Esperanto]] (IKE). |
||
⚫ | |||
Dum sia vivo, li loĝis en [[Patagonio]] kun sia patro kaj studis en [[Bonaero]] antaŭ ol reveni al Italio. |
|||
⚫ | |||
Li partoprenis plurajn internaciajn kongresojn. |
|||
Nekrologon oni publikigis en la itala revuo ''[[l'esperanto]]'', numero 28 (1951), paĝoj 21-22. |
|||
== Literaturo == |
== Literaturo == |
||
* |
* 1982: [[Elio Migliorini|Migliorini, Elio]]. Pionieri dell’Esperanto in Italia [Esperanto-Pioniroj en Italio]. Roma 1982 (en la itala) |
||
* |
* 1951: Nekrologo en "[[L'Esperanto]]" 1951, n-ro 28, p. 21-22 |
||
{{EdE|C}} |
|||
{{vivtempo|1881|1951|Clavenna, Attilio}} |
|||
[[kategorio:Italaj esperantistoj]] |
|||
[[Kategorio:Naskiĝintoj en 1881|CLAVENNA, Attilio]] |
|||
[[Kategorio:Mortintoj en 1951|CLAVENNA, Attilio]] |
Kiel registrite je 19:05, 16 mar. 2013
Attilio CLAVENNA [klavena] (naskiĝis la 22-an de junio 1881 en Milano, mortis en 1951 en Milano) estis itala industriisto kaj librotenisto, kaj pioniro de Esperanto en Italio.
Li estis esperantisto de 1911, sub gvido de sinjoro Stromboli. De tiam, li iĝis fervora propagandisto; li estis fondinto kaj prezidanto de la Esperanto-Grupo Società Esperantista Sampierdarenese, en Sampierdarena (hodiaŭ parto de Ĝenovo). Dum la unua mondmilito li estis estrarano de la landa asocio Itala Esperantista Federacio (IEF), kun kiu li kunlaboris ĉefe en la jarduo 1919-1920; en 1948 li iĝis ties prezidanto. Li estris diversajn kursojn kaj estis membro de la Itala Katedro de Esperanto (IKE).
Dum sia vivo, li loĝis en Patagonio kun sia patro kaj studis en Bonaero antaŭ ol reveni al Italio.
Li partoprenis plurajn internaciajn kongresojn.
Nekrologon oni publikigis en la itala revuo l'esperanto, numero 28 (1951), paĝoj 21-22.
Literaturo
- 1982: Migliorini, Elio. Pionieri dell’Esperanto in Italia [Esperanto-Pioniroj en Italio]. Roma 1982 (en la itala)
- 1951: Nekrologo en "L'Esperanto" 1951, n-ro 28, p. 21-22