Justiniano la 1-a: Malsamoj inter versioj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
e plibonigadeto, anstataŭigis: |right → |dekstra per AWB
Neniu resumo de redakto
Linio 1: Linio 1:
[[Dosiero:Meister von San Vitale in Ravenna 004.jpg|dekstra|200px]]
[[Dosiero:Meister von San Vitale in Ravenna 004.jpg|dekstra|200px]]
'''Justiniano la 1-a''' aŭ '''Justiniano la granda''' ([[latina lingvo|latine]]: '''''Flavius Petrus Sabbatius Iustinianus''''') (ĉ. [[483]] – ĉ. {{dato|14|novembro|565}}) estis [[imperiestro]] de la [[Orient-Romia Imperio]] ekde [[527]] ĝis sia morto. Li estis la dua membro de la [[Justinida Dinastio]], post la morto de sia onklo [[Justino la 1-a]] kaj edzo de [[Theodora]].
'''Justiniano la 1-a''' aŭ '''Justiniano la granda''' ([[latina lingvo|latine]]: '''''Flavius Petrus Sabbatius Iustinianus''''') (ĉ. [[483]] – ĉ. {{dato|14|novembro|565}}) estis [[imperiestro]] de la [[Orient-Romia Imperio]] ekde [[527]] ĝis sia morto. Li estis la dua membro de la [[Justinida Dinastio]], post la morto de sia onklo [[Justino la 1-a]] kaj edzo de [[Teodora la 1-a]].


Li finis la militon kontraŭ la persoj per la tiel nomata "eterna paco" (532), por rekonkerigi kunhelpe de [[Belisar]] kaj [[Narses]] okcidentan regnon: Nordafrikon 535, Italion 553, Sudhispanion 554. Kaŭze de ekonomia kaj financa trostreĉoj la ŝtato ŝuldiĝis.
Li finis la militon kontraŭ la persoj per la tiel nomata "eterna paco" (532), por rekonkerigi kunhelpe de [[Belisar]] kaj [[Narses]] okcidentan regnon: Nordafrikon 535, Italion 553, Sudhispanion 554. Kaŭze de ekonomia kaj financa trostreĉoj la ŝtato ŝuldiĝis.

Kiel registrite je 08:08, 9 feb. 2017

Justiniano la 1-aJustiniano la granda (latine: Flavius Petrus Sabbatius Iustinianus) (ĉ. 483 – ĉ. 14-a de novembro 565) estis imperiestro de la Orient-Romia Imperio ekde 527 ĝis sia morto. Li estis la dua membro de la Justinida Dinastio, post la morto de sia onklo Justino la 1-a kaj edzo de Teodora la 1-a.

Li finis la militon kontraŭ la persoj per la tiel nomata "eterna paco" (532), por rekonkerigi kunhelpe de Belisar kaj Narses okcidentan regnon: Nordafrikon 535, Italion 553, Sudhispanion 554. Kaŭze de ekonomia kaj financa trostreĉoj la ŝtato ŝuldiĝis.

Li estas konsiderata sanktulo inter Ortodoksismo. Ŝablono:Ĝermo-biografio