Supra Lago
| Supra Lago | ||
|---|---|---|
 Sunsubeniro en Supra Lago de Miĉigano
| ||
| glaĉera lago • Rifta lago • lago | ||
| Ĉefaj fontoj | Riveroj Nipigon, St. Louis Pigeon Pic White Michipicoten Kaministiquia | |
| Ĉefaj elfluoj | Rivero St. Marys | |
| Insuloj | Insulo Royale, Apostolaj Insuloj | |
| Setlejoj | Duluth (Minesoto) Superior (Viskonsino) Thunder Bay (Ontario) Marquette (Miĉigano) Sault Ste. Marie (Miĉigano) Sault Ste. Marie (Ontario) | |
| Landoj de la baseno | Kanado, Usono | |
| Datenoj | ||
| Koordinatoj | 48° 0′ 0″ N, 88° 0′ 0″ U (mapo)48-88Koordinatoj: 48° 0′ 0″ N, 88° 0′ 0″ U (mapo) | |
| ||
 Supra Lago | ||
| Supermara alteco | 183 m (600 ft) | |
| Surfaca areo | 82,414 km² (31,820 mi²)[1] Kanada porcio 28,700 km² (11,080 mi²) | |
| Maksimuma longo | 563 km (350 mi) | |
| Maksimuma larĝo | 257 km (160 mi) | |
| Akva volumeno | 12100 km³ (2900 mi³) | |
| Maksimuma profundo | 406 m (1333 ft)[1] | |
| Averaĝa profundo | 147 m (482 ft) | |
| Restad-tempo (de laga akvo) | 191 jaroj | |
| Borda longo1 | 4385 km (2725 mi) | |
| 1 Borda longo estas malpreciza mezuro. | ||
Supra Lago, ankaŭ nomita Supera Lago, limata de Ontario kaj Minesoto en la nordo kaj Viskonsino kaj Miĉigano en la sudo, estas la plej granda el la Nordamerikaj Grandaj Lagoj. Ĝi estas la plej granda dolĉakva lago en la mondo laŭ surfaca areo kaj la tria plej granda nesalakva lago laŭ volumeno.[2]
Nomo[redakti | redakti fonton]
En la aniŝinabeka lingvo la lago estas nomata Giĉigami ("granda akvo"); tiu nomo estas pli konata laŭ la angla transskribo "Gitche Gumee", kiun uzis Henry Wadsworth Longfellow en La Kanto de Hiawatha kaj Gordon Lightfoot en sia kanto "The Wreck of the Edmund Fitzgerald".
La lago estis nomita le lac supérieur (france "la (pli) supra lago") en la dek-sepa jarcento de francaj esploristoj, ĉar ĝi situas pli alte ol la Hurona Lago (Nute, 1946). Tiu nomo estis transprenita en la anglan lingvon kiel Lake Superior.
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ 1,0 1,1 _Wright_, Johano W. (red.); Redaktistoj kaj raportistoj de The New York Times. (2006) The New York Times Almanac - Almanako de The New York Times, 2007‑a eldono, Novjorko, Nov-Jorkio: Penguin Books, p. 64. ISBN 0-14-303820-6.
- ↑ [1][rompita ligilo]